تاثير نانواكسيد روي و تنش خشكي بر فعاليت آنزيم‌هاي هيدروليتيك و تحرك ذخاير غذايي بذر سويا (Glycine max. L) رقم كتول (DPX)

به منظور بررسي تأثير نانواكسيد روي و خشكي ناشي از پلي اتيلن گلايكول بر ميزان فعاليت آنزيم هاي هيدروليتيك و تحرك ذخاير غذايي بذر سويا آزمايشي در سال 1395 در دانشگاه محقق اردبيلي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در سه تكرار انجام گرفت. تيمارهاي آزمايشي شامل سه سطح تنش خشكي (صفر، 0.7 و 1.4 مگاپاسكال) و غلظت هاي مختلف نانواكسيد روي (صفر، 0.75 و 1.5 گرم در ليتر) بود. درصد و سرعت جوانه زني، طول و وزن خشك گياهچه، فعاليت آنزيم هاي هيدروليتيك (آلفا آميلاز، پروتئاز و ليپاز) و روند تحرك ذخاير بذر (كربوهيدرات، پروتئين و ليپيد) اندازه گيري شد. نتايج آزمايش نشان دهنده تأثير مثبت نانواكسيد روي بر درصد و سرعت جوانه زني، فعاليت آنزيم هاي هيدروليتيك و تحرك ذخاير كربوهيدرات، پروتئين و ليپيد بود، به طوري كه كاربرد 1.5 گرم در ليتر نانواكسيد روي منجر به افزايش فعاليت آنزيم هاي ليپاز، پروتئاز و آلفاآميلاز به ترتيب به ميزان 11.75، 12.75 و 11.87 درصد در خشكي شديد نسبت به شاهد بدون تنش گرديد. تنش خشكي نيز علاوه بر كاهش فعاليت آنزيم هاي هيدروليتيك، از ميزان تحرك ذخاير غذايي كاست. همچنين با گذشت زمان آبنوشي از ميزان تحرك كربوهيدرات ها، پروتئين و ليپيدها بر اثر تنش خشكي كاسته شد، در حالي كه كاربرد نانواكسيد روي ميزان تحرك ذخاير بذر را كه بيانگر مصرف آن ها در رشد و توليد وزن خشك بيشتر گياهچه است، افزايش داد. با توجه به تاثير مثبت نانواكسيد روي بر كاهش آسيب هاي ناشي از تنش خشكي و همچنين افزايش كارايي مصرف ذخاير غذايي، فعاليت آنزيم هاي هيدروليتيك و درصد جوانه زني به نظر مي رسد كه كاربرد نانواكسيد روي به ميزان 1.5 گرم در ليتر موجب بهبود جوانه زني سويا تحت شرايط خشكي خواهد شد.