سنجش اختلالات عملكردي مسيرهاي بينايي مگنو، پاروو و كونيو در بيماران MS با استفاده از fMRI

در فرايند بينايي، اطلاعات توليد شده توسط گيرنده‍هاي نوري استوانه‍اي و مخروطي، پس از فشرده شدن در شبكيه، از طريق سه مسير جداگانه‍ي سلول‍هاي عقده‍اي، به نام‍هاي مگنو، پاروو و كونيو، به مراكز پردازشي سطح بالاتر ارسال مي‍شوند. شواهد مبتني بر الكتروفيزيولوژي و سايكوفيزيك، حاكي از آن است كه اين مسيرهاي سه‍گانه، الگوهاي خاصي از تخريب عمل‌كردي را در بيماري اسكلروز چندگانه (MS) نشان مي‍دهند. اگرچه مكان‌يابي دقيق فعاليت عصبي در اين مسيرها، با استفاده از fMRI امكان‌پذير است، تا كنون هيچ مطالعه‍‌اي با استفاده از fMRI روي تخريب عمل‌كرد اين مسيرها در بيماران MS انجام نشده است. در اين پژوهش، به بررسي اختلالات ايجاد شده در عمل‌كرد اين مسيرها در بيماران MS پرداخته شده است. بدين منظور، سه محرك بينايي متفاوت، با فركانس‍هاي مكاني و زماني خاص، براي تحريك اختصاصي اين سه مسير، توليد شده است. اين محرك‍ها، به ه‍وسيله‍ي پروژكتوري كاليبره شده، كه در خارج از اتاق اسكنر MRI قرار داشت، به فرد داخل اسكنر نشان داده مي‍شد. با استفاده از يك پروتكل استاندارد، از دو گروه سالم و مبتلا به MS (هر گروه شامل 5 نفر) تصويربرداري fMRI انجام شد. در نهايت، پاسخ‍هاي به دست آمده در قشر بينايي و ناحيه‍ي هسته‍ي زانويي جانبي (LGN)، به طور درون‍گروهي و برون‍گروهي، مورد تحليل قرار گرفت. آناليز­هاي گروهي داده­هاي fMRI، با استفاده از مدل خطي عمومي (GLM) و روش تاثير ثابت، در نرم‌افزار FSL انجام شد، كه نتايج به دست آمده، نشان دهنده‌ي الگوهايي از تخريب عمل‌كردي در قشر بينايي و LGN در گروه MS بود. هم‌چنين، از ميان سه مسير بينايي مگنو، پاروو و كونيو در LGN، تنها در مسير سلولي مگنو، تخريب معني‍دار عمل‌كردي در بيماران MS مشاهده شد.