بررسي برنامه درسي تربيت جنسي در دوره ابتدايي مبتني بر ديدگاه معلمان و ارائه راهكارهاي مطلوب از ديدگاه متخصصان

Transdisciplinary Commitments in University Curriculum

پژوهش حاضر با هدف بررسي برنامه درسي تربيت جنسي در دوره ابتدايي انجام شده است. روش تحقيق تركيبي از نوع اكتشافي است .در مرحله اول ديدگاه متخصصان به شيوه پديدار شناسي بررسي و در نهايت ويژگي مطلوب در عناصر چهارگانه استخراج گرديد.در مرحله دوم روش توصيفي از نوع پيمايشي انجام شد..يافته ها نشان مي دهد كه وضعيت تربيت جنسي در برنامه درسي دانش آموزان چندان مطلوب نيست،اهداف بيشتر ناظر بر بعد شناختي و در حد نسبتا متوسط است كه بعد عاطفي و مهارتي كمتر مورد توجه قرار گرفته است.محتواي بسيار اندك و ناچيز نتوانسته است فرصت مناسبي براي تربيت جنسي دانش آموزان فراهم آورد ونياز به توجه مضاعف و بازنگري جدي دارد به تناسب روش هاي آموزشي و همچنين ارزشيابي هم با توجه به كاستي و ضعف محتواي آموزشي نمي تواند چندان موثر باشد..بطور كلي نتايج حاصل بيانگر آنست برنامه ريزي منسجم و منطقي در زمينه برنامه درسي تربيت جنسي وجود ندارد

The purpose of this study was to study the sexual education curriculum in primary school. The method of this research is a combination of exploratory research. In the first stage, the viewpoints of experts were investigated in a henomenological manner and finally the desired feature was extracted in four elements. In the second stage, a descriptive survey method was used. The statistical population of the first part consisted of professors and faculty members of the educational sciences and psychology department of Tehran University, Arak, Allameh Tabataba'i and Boulylisina and sexual education experts in the province of Hamedan. The statistical population of the second part included all elementary teachers in the province of Hamadan in 2015. The findings of this study indicate that the status of sexual education in students' curriculum is not desirable. The activities in the element are more focused on the cognitive and relatively modest dimension in which the sexual and emotional dimension of sexuality is mainly ignored. In the content element, the very small and insignificant content has not been able to provide an appropriate opportunity for the sexual education of students and requires a double attention and a serious overhaul. Accordingly, the educational methods as well as evaluation can not be effective due to the weakness and weakness of educational content. In general, the results indicate that there is no coherent and logical planning in the field of sexual education curriculum.