ﻣﺮوري ﺑﺮ روش ﻫﺎي اﺑﺪاﻋﯽ ﻣﺪل ﺳﺎزي و ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﺎزي ﻓﺮاﯾﻨﺪﻫﺎي ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﺎﺗﺎﻟﯿﺴﺘﯽ

فراﯾﻨﺪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﺎﺗﺎﻟﯿﺴﺘﯽ1 از ﻟﺤﺎظ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﻨﺰﯾﻦ ﺑﺎ اﮐﺘﺎن ﺑﺎﻻ و آروﻣﺎﺗﯿﮏ ﻫﺎي ارزﺷﻤﻨﺪ از ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﻓﺮاﯾﻨﺪﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ آﯾﺪ. اﯾﻦ ﭘـﮋوﻫﺶ ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻘﺎﻻت اﻧﺘﺸﺎرﯾﺎﻓﺘﻪ از ﺳﺎل 1959، ﺑﺮ 3 ﻣﺒﺤﺚ ﻣﺪل ﺳﺎزي ﺳﯿﻨﺘﯿﮑﯽ، ﻣﺪل ﺳﺎزي ﻫﺎي ﭘﺎﯾﺎ و ﻧﺎﭘﺎﯾﺎ و ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﺎزي ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ اﺳـﺖ . اﻏﻠﺐ ﻣﺪل ﻫﺎي ﺳﯿﻨﺘﯿﮑﯽ ﺑﺮ اﺳﺎس روش ﺗﻮده ﻫﺎي ﮔﺴﺴﺘﻪ از 3 ﺗﺎ 31 ﺗﻮده اي2 اﺳﺘﻮار ﺑﻮده اﻧﺪ و ﻣـﺪل ﺳـﺎزي ﻫـﺎي ﻣﻮﻟﮑـﻮﻟﯽ ﺑـ ﻪ دﻟﯿـﻞ ﭘﯿﭽﯿﺪﮔﯽ و ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت زﯾﺎد ﮐﻤﺘﺮ ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ. در ﻣﺪل ﺳﺎزي ﻫﺎي ﭘﺎﯾﺎ و ﻧﺎﭘﺎﯾﺎ از ﭘﺪﯾﺪه ﻧﻔﻮذ در ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﭼﺸـﻢ ﭘﻮﺷـﯽ ﺷـﺪه اﺳـﺖ. ﻣﯿﺎن ﭘﯿﮑﺮﺑﻨﺪي ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ راﮐﺘﻮرﻫﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ ﮐﻪ اﻓﺖ ﻓﺸﺎر در ﺑﺴﺘﺮ راﮐﺘﻮرﻫﺎي ﮐﺮوي ﺟﺮﯾﺎن ﺷﻌﺎﻋﯽ ﮐﻪ در ﻣﻘﯿﺎس آزﻣﺎﯾﺸـﮕﺎﻫﯽ ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪﻧﺪ، ﮐﻤﺘﺮ اﺳﺖ. ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﺎزي ﻏﺎﻟﺒﺎً روي ﻣﺪل ﻫﺎي ﭘﺎﯾﺎ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه و ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي دﻣﺎ، ﻓﺸﺎر و ﺗﻮزﯾﻊ ﺟﺮم ﮐﺎﺗﺎﻟﯿﺴﺖ ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ اﮔﺮ اوﻟﯿﻦ راﮐﺘﻮر در ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ دﻣﺎي ﻣﻤﮑﻦ و ﺑﺴﺘﺮﻫﺎي ﺑﻌﺪي، ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ، در دﻣﺎي ﭘﺎﯾﯿﻦﺗﺮي ﻗﺮار ﮔﯿﺮﻧﺪ، ﻋﻤﻠﮑﺮد اﻗﺘﺼﺎدي ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﺑﻬﺒﻮد ﭼﺸﻤﮕﯿﺮي ﺧﻮاﻫﺪ ﯾﺎﻓﺖ.