بررسي روش‌هاي مختلف تعيين حد تداخل آب شور و شيرين در سواحل نور، مازندران

Saltwater and freshwater interference by using Verruijt, Geo electric and geo-electromagnetic in Coastal Aquifer, Nur, Mazandaran

مناطق ساحلي از لحاظ ذخائر آب زيرزميني حائز اهميت زيادي مي‌باشند كه براي مديريت و برنامهريزي صحيح در اين مناطق لازم است تا وضعيت سفره‌هاي آب زيرزميني مطالعه شود. در اين تحقيق حد تداخل آب شور و شيرين در آبخوان ساحلي نور بررسي شد، براي اين‌منظور خط ساحلي به طول 3000 متر انتخاب و در امتداد آن 3 مقطع مطالعاتي عمود بر خط ساحلي به فاصله 1500 متر تعيين شدند. در هر 3 مقطع در فاصله 500 متري ساحل دريا 10 نقطه مطالعاتي به فاصله 50 متر انتخاب شد سپس در فاصله‌هاي 600، 800، 1100و 1500 متري نقاط مطالعاتي انتخاب شدند. در هر يك از نقاط مطالعاتي براي تعيين حد تداخل آب شور و شيرين از روابط وروريچ، ژئوالكتريك، ژئوالكترومغناطيسي و اطلاعات مشاهداتي استفاده شد. براي اجراي رابطه وروريچ پارامترهاي لازم براي مقاطع مطالعاتي تهيه شدند و عمق آب شيرين و آب شور در ماه‌هاي ارديبهشت و مرداد سال 1394 با استفاده از اين رابطه تعيين شد. مطالعات ژئوالكتريك نيز با استفاده از اطلاعات شركت آب منطقه‌اي مازندران و چاههاي اكتشافي موجود بررسي شد. براي تهيه اطلاعات حدتداخل آب شور و شيرين با استفاده از دستگاه ژئوالكترومغناطيسي اقدام به نمونه‌برداري ميداني حدتداخل در نقاط مطالعاتي شد و مقادير اندازه‌گيري شده ثبت شد. براي بررسي ميزان صحت نتايج حاصل از روش‌هاي فوق، از اطلاعات مشاهداتي موجود در برخي نقاط استفاده شد. عمق تداخل در مقاطع مطالعاتي با استفاده از روش‌هاي وروريچ، ژئوالكترومغناطيس و ژئوالكتريك به‌ترتيب بين 40/8 تا 209/26، 45 تا 163 و 80 تا 130 متر مي‌باشد. با توجه به داده‌هاي مشاهداتي روش ژئوالكترومغناطيسي نسبت به ساير روش‌هاي مطالعاتي از دقت بالاتري برخوردار است.

Coastal areas of groundwater reserves are of great importance for the management and proper planning in these areas, it is necessary to assessment the state of the aquifers. In this study were study the interaction of fresh and salt water levels in Nur subsections. In this section study was selected the coastal line with a length of 3000 m. The distance between the points of study in the 500 lengths of shoreline is 50 meters, then 100, 200, 300, 400, and 500 meter respectively. To determine the interaction of fresh and salt water were used from equation Verruijt, geophysical, electromagnetic devices and observational data. To the implementation of Verruijt equation necessary parameters were prepared, and interface between freshwater and saltwater were determined using this relationship in May and August. Also geo electric studies using the Mazandaran Regional Water Company information and exploratory wells were investigated. In order to provide information about interaction of fresh and salt water using electromagnetic devices were conducted interface sampling in point studies and the values were recorded. In the study sections to compare the results of studies were used observational data. The results showed that electromagnetic device is very accurate in compared to other methods of study and with use of this device can be determined interfere between fresh and salt water with high confidence.