شيوه‌اي نوين در بررسي احوال شاه شجاع كرماني (بررسي احوال يك صوفيبا تكيه بر ميزان بسامد اطلاعات و مقايسه نحوه گزارش هر منبع از يك گزاره واحد)

A New Approach to the Study of Shah Shoja's Life

ابوالفوارس، شاه شجاع كرماني از عارفان قرن سوم هجري است. در اين نوشته زندگي در هاله ابهام اين صوفي دستمايه‌اي شده براي معرفي شيوه‌اي نوين در طبقه‌بندي اطلاعات ارائه شده در منابع مختلف. شيوه‌اي كه احتمالاً با تكميل آن، بتوان از آن براي روشن شدن وجهه ساير شخصيت‌هاي اين چنيني در ادبيات فارسي، كه چهره‌اي ابهام‌آلود دارند، استفاده كرد.در اين روش ابتدا اطلاعات مربوط به شخصيت شاه شجاع تفكيك شده‌اند، سپس هر يك از گزاره‌هاي تفكيك شده در منابعِ مورد نظر پي‌گيري شده‌اند، در خلال اين پي‌گيري، به مقايسه كم و كيف ارائه يك گزاره در منابع مختلف و همچنين ميزان استقبال از بازگويي آن گزاره از سوي تذكره‌نويسان دوره‌هاي مختلف پرداخته شده است؛ توجه به اين مسائل مي‌تواند ميزان و چرايي استقبال منابع به اطلاعات مختلف زندگي آن شخصيت، سير و جهت بازپروري هر گزاره در منابع مختلف، ميزان و چرايي تكرار يك گزاره در طول تاريخ تذكره‌نويسي و... را تا حد زيادي روشن كند.نويسندگان معتقدند تبيين و تحليل نتايج حاصل شده از اين نوع بررسي، دستاوردهاي قابل تاملي براي اين تحقيق به ارمغان آورده است.

Abol-favares Shah Shoja Kermani was a Sufi of the third century A.H. The present paper uses the ambiguously related story of his life to present a new approach to the classification of information that is found in different documents. This approach can be extended to the study of other such ambiguous figures in Persian literature. The first step was to isolate the informative propositions about the personality of Shah Shoja from various sources. Then each of these propositions was traced in the literature in order to compare how it is presented in different sources and how it has been received by biographers in different periods. Such study can shed light on the reason for the attention of authors to certain aspects of the life of a figure, the elaboration of propositions in different sources, as well as the reason why certain propositions have been repeatedly mentioned throughout the history of literary biography. The authors believe that the methodology is particularly fecund for this type of study