پديد آورندگان :
عشورنژاد، فاطمه موسسه آموزش عالي رحمان , كديور، پروين دانشگاه خوارزمي , حجازي، الهه دانشگاه تهران , نقش، زهرا دانشگاه تهران
كليدواژه :
فرهنگ مدرسه , عامليت فردي , حمايت خانواده , بهزيستي روانشناختي
چكيده فارسي :
هدف: هدف پژوهش تعيين نقش عامليت فردي، فرهنگ مدرسه و حمايت خانواده در پيشبيني بهزيستي روانشناختي دانشآموزان بود. روش: روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري شامل كليه دانشآموزان دبيرستانهاي شهر رامسر و تنكابن با حجم 7500 نفر در سال تحصيلي 96-1395 بود. با روش نمونهگيري تصادفي خوشهاي 707 نفر از بين 6 منطقه و 15 دبيرستان دخترانه نيكان، اخضري، گاذر، رفيعي، هاشم ساداتي، خان محمدي، امام خميني، سما، فضيلت، عصمت، اميرالمؤمنين، امام خامنهاي، نرجس، فروغ دانش و فرزانگان و 12 دبيرستان پسرانه لاريجاني، ميرباقري، افتخاري، حريري، خاتم الانبيا، امام (ره)، امام حسين، شهيد رزاقي، شهيد بهشتي، شهيد رجايي، شهيد باهنر و شهيد مصلحي انتخاب شد. براي جمعآوري دادهها از مقياس عامليت جاسكيلا، پويكييس، واسالامپي، واللا و راسكوپاتونن، 2016، مقياس بهزيستي روانشناختي ريف (1989)، مقياس فرهنگ مدرسه هيگينز-دالساندرو و ساد (1997) و مقياس حمايت خانواده ساندز و پلانكت (2005) استفاده و دادهها با روش تحليل چند سطحي تحليل شد. يافتهها: نتايج نشان داد كه عامليت فردي (32/0 =β، 003/0 =P)، فرهنگ مدرسه (60/0 =β، 001/0 =P) و حمايت خانواده (43/0 =β، 004/0 =P) هريك قادر به پيشبيني بخشي از واريانس بهزيستي روانشناختي دانشآموزان هستند. نتيجهگيري: از آنجا كه دانشآموزان برخوردار از عامليت از وضعيت بهزيستي روانشناختي بالاتري نسبت به سايرين برخوردارند و حمايتهاي اجتماعي، بهرهمندي از روابط مناسب با معلمان و دوستان، امكانات مناسب مدرسهاي و حمايتهاي والدين نيز نقش اثرگذاري بر بهزيستي روانشناختي آنها دارد؛ بنابراين لازم است با ارتقا اين متغيرها، بهزيستي روانشناختي دانشآموزان را افزايش داد.
چكيده لاتين :
Aim: The research purpose was to determine the contribution of individual
agency, school culture and family support in predicting psychological wellbeing variance in high school students. Method: The research design is
descriptive and correlational, and the statistical population included all high
school students in the cities of Ramsar and Tonekabon in northern Iran (N=
7500). By random cluster sampling, 707 persons were selected from six areas,
15 girls’ high schools and 12 boys’ high schools were thus selected. The
following questionnaires were used for data collection: The Agency Scale
(Jaaskela, Poikkeus, Vasalampi, Valleala & Rasku-Puttonen, 2016); The
Psychological Well-being Scale (Ryff, 1989); The School Culture Scale
(Higgins & Sadh, 1997) and the Family Support Scale (Sands & Plunkett,
2005). Multi-Level Modeling was used for statistical analysis. Results: The
results of analysis showed that personal agency (β=0.32, P=0.003), school
culture (β=0.60, p=0.001) and family support (β=0.43, p=0.004), were able to
predict a part of psychological well-being variance in students. Conclusion: It
is argued that agency is the best predictor of psychological well-being in high
school students and that social support, having proper relationships with
teachers and friends, appropriate school facilities and parents' support also play
an important role in students’ psychological well-being. Hence, it is necessary
to develop psychological well-being in students by upgrading these factors.