برﺳﯽ روش ﻫﺎي ﺳﻨﺘﺰ ﻧﻮرﮐﺎﺗﺎﻟﯿﺴﺖ ﺗﯿﺘﺎﻧﯿﺎ )ﺗﯿﺘﺎﻧﯿﻢ دي اﮐﺴﯿﺪ( ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ ﻣﺰوﻣﺘﺨﻠﺨﻞ ﺳﯿﻠﯿﺴﯽ و ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ در ﻋﻤﻠﮑﺮد آن

در ﭼﻨﺪ دﻫﻪ اﺧﯿﺮ، راﻫﺒﺮدﻫﺎي ﺑﺴﯿﺎري ﺑﺮاي اﻓﺰاﯾﺶ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺟﺬب و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻧﻮرﮐﺎﺗﺎﻟﯿﺴﺘﯽ1 ﺗﯿﺘﺎﻧﯿﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﺮﮐﺎرﺑﺮدﺗﺮﯾﻦ ﻧﻮرﮐﺎﺗﺎﻟﯿﺴﺖ2 ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﯾﮑﯽ از ﻣﻔﯿﺪﺗﺮﯾﻦ راه ﺣﻞ ﻫﺎ، ﺗﻮزﯾﻊ و اﻓﺰودن اﯾﻦ ﻧﺎﻧﻮذره ﺑﺮ ﻧﺎﻧﻮﻣﺘﺨﻠﺨﻞﻫﺎي ﺟﺎذب اﺳـﺖ . از ﺟﻤﻠـﻪ ﻣﻬـﻢ ﺗـﺮﯾﻦ ﻣﺰاﯾﺎي اﯾﻦ راه ﺣﻞ، اﻓﺰاﯾﺶ ﻏﻠﻈﺖ آﻻﯾﻨﺪه در اﻃﺮاف ﺗﯿﺘﺎﻧﯿﺎ، ﺟﺬب ﺣﺪ واﺳﻂﻫﺎي ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﺪه و ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺑﺎزﯾﺎﻓﺖ آﺳﺎنﺗﺮ ﻧﺎﻧﻮﻧﻮرﮐﺎﺗﺎﻟﯿﺴـﺖ اﺳﺖ. اﻣﺮوزه از ﻣﯿﺎن ﻧﺎﻧﻮﻣﻮاد ﻣﺘﺨﻠﺨﻞ، ﻣﺰوﻣﺘﺨﻠﺨﻞ ﻫﺎي ﺳﯿﻠﯿﮑﺎﺗﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎي ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮدﺷﺎن، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﺨﻠﺨﻞ ﯾﮑﻨﻮاﺧـﺖ، ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺳﻄﺢ زﯾﺎد، ﭘﺎﯾﺪاري ﺣﺮارﺗﯽ ﻣﻄﻠﻮب، ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﮐﺎرﺑﺮد ﻣﻨﺎﺳﺐ، ﺳﺎزﮔﺎري ﺑﺎ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ و وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎي دﯾﮕﺮ ﺑﺴـ ﯿﺎر ﻣـﻮرد ﺗﻮﺟـﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ. در اﯾﻦ ﺑﺮرﺳﯽ، ﺳﻪ روش ﻣﺘﺪاول اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺳﻄﺢ ﺗﯿﺘﺎﻧﯿﺎ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﻣﺰوﻣﺘﺨﻠﺨﻞ ﻫﺎي ﺳﯿﻠﯿﮑﺎﺗﯽ ﺑﺮرﺳﯽ ﺷـﺪه اﺳـﺖ . اﯾﻦ روش ﻫﺎ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از: روش ﺳﻞ-ژل، ﺗﻠﻘﯿﺢ و آب ﮔﺮﻣﺎﯾﯽ3. ﺑﻪ ﻋﻼوه، ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي دﻣﺎي واﮐﻨﺶ، دﻣﺎي ﺗﮑﻠﯿﺲ، درﺻﺪ و ﻣﻨﺒﻊ ﺗﯿﺘﺎﻧﯿﺎ ﺑ ﻋﻨﻮان ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺳﻄﺢ ﺗﯿﺘﺎﻧﯿﺎ ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪه اﻧﺪ