كليدواژه :
مهار , تعهد , پذيرش , انعطاف پذيري , اضطراب
چكيده فارسي :
هدف: هدف پژوهش تعيين اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد در بهبود مهار شناختي و انعطاف پذيري دانشجويان مضطرب بود. روش: روش پژوهش شبه آزمايشي با گروه گواه و طرح پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري دو ماهه و جامعه آماري 8000 نفر دانشجوي دختر دانشگاه پيام نور استان گيلان در سال تحصيلي 96-1395 بود. پس از آزمون غربالگري اضطراب بك 1991در مورد 200 نفر كه به مركز مشاوره دانشگاه مراجعه كرده و داراي شرايط ورود به پژوهش بودند؛ 30 نفر به‌صورت در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه جايگزين شدند. ابزارهاي پژوهش آزمون استروپ (1935)، مقياس انعطاف پذيري، دنيس و وندروال (2009) و برنامه درمان مبتني بر تعهد و پذيرش هيز و رز (2008) بود كه در 8 جلسه 90 دقيقه‌اي هفتهاي يك جلسه اجرا و داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس مختلط با اندازه‌گيري مكرر تحليل شد. يافته‌ها: نتايج تفاوت معناداري را بين عملكرد دو گروه در پاسخ درست همخوان (05/5 =F، 03/0 =P)، زمان واكنش به محرك همخوان (56/4 =F، 04/0 =P)، پاسخ درست ناهمخوان (32/4 =F، 05/0 =P)، زمان واكنش به محرك ناهمخوان(30/4 =F، 05/0 =P) و انعطاف پذيري شناختي(17 =F، 03/0 =P) در مرحله پس آزمون و پس از دو ماه پيگيري نشان داد. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج پژوهش حاضر ميتوان نتيجه گرفت كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد با بهبود مهار شناختي و افزايش انعطاف پذيري شناختي دانشجويان مضطرب ميتواند اضطراب آنها را كاهش دهد.
چكيده لاتين :
Aim: The present research aimed to determine the effectiveness of
Acceptance and Commitment Therapy (ACT) in Improving cognitive control
and flexibility in anxious students. Methods: The design of was quasiexperimental with control group and pretest, posttest and a two month followup. The statistical population of this study included all female students of
Payame Noor University of Guilan (N= 8000). After screening 200 students
for test anxiety, thirty anxious students were randomly selected and assigned
to an experimental and a control group (15 persons in each group). The
instruments used were the Stroop test, (Stroop, 1935), the Flexibility Scale
(Dennis and Vander Wal, 2009). In addition, participants took part in eight
90 minute sessions of Acceptance and Commitment therapy in accordance
with Hayes and Rose’s (2008) ACT protocol. Data was analyzed using
ANOVA with repeated measures. Results: Findings indicated a significant
difference between the scores of the two groups in the correct response
congruence (F= 5.05, P= 0.03), reaction times to congruent stimuli (F= 4.56,
P= 0.04), correct response incongruence (F= 4.32, P= 0.05), reaction times to
incongruent stimuli (F= 4.30, P= 0.05) and cognitive flexibility (F= 17, P=
0.03) in post-test and after two months follow up. Conclusions: According to
the results of the present research, it can be concluded that ACT can reduce
the anxiety of anxious students by improving cognitive control and enhancing
cognitive flexibility.
