پديد آورندگان :
بهرامي، رقيه دانشگاه علامه طباطبايي - دانشكده روانشناسي , عليزاده، حميد دانشگاه علامه طباطبايي - دانشكده روانشناسي , كاظمي، فرنگيس دانشگاه علامه طباطبايي - دانشكده روانشناسي
چكيده فارسي :
هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير تمرين هاي رواني- حركتي بر بهبود دستخط دانش‌آموزان ابتدائي بود. بعضي از دانش آموزان ابتدائي در دستخط دچار اشكال هستند كه مشكلات آن ها مي تواند ناشي از عواملي مانند قلم نامناسب، سطح نامناسب براي نوشتن يا وضعيت بدني نامناسب در حين نوشتن، هماهنگي بينايي- حركتي ضعيف، مشكل در برنامه ريزي حركتي و كنترل حركات ظريف باشد. دراين پژوهش كه ازطرح تك آزمودني نوعAB استفاده شد، جامعه مورد پژوهش شامل دانش‌آموزان ابتدائي در استان تهران در سال تحصيلي 96-1395بود كه به وسيله سياهه محقق ساخته از نظر مشكلات دستخط بررسي و با استفاده از نمونه گيري هدفمند 4 نفراز دانش آموزان با مشكلات دست خط براي آموزش انتخاب شدند و به مدت 10 جلسه آموزش ديدند. براي تجزيه و تحليل داده ها از داده هاي سه مرحله استفاده شد كه شامل خط پايه، حين آموزش و مراحل پيگيري بود. نمره هر دانش آموز در آزمون خط پايه، حين آموزش و پيگيري به صورت نمودار و جدول نمايش داده شده است. براساس يافته ها مي توان نتيجه گيري كرد كه تمرين هاي شناختي- حركتي مي تواند در بهبود دستخط دانش‌آموزان مؤثر باشد.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was to investigate the effect of psycho-motor exercises on the improvement of handwriting of elementary students. Handwriting problems can be due to factors such as inappropriate writing, inappropriate writing to write or inappropriate physical writing during writing, poor visual-motor coordination, difficulty in motor planning, and fine movement control. To reduce the handwriting problems of elementary school students, one can learn how to write the right instruction (how to get the pencil right, how to put paper on the table when writing, how to sit right while writing), enhancing fine fingers, eye and hand coordination, Strengthening self-esteem, raising attention and concentration, enhancing visual sequence, training the correct form of letters on the pattern, and exercising for correcting coarse-grained and fine-tuning. In this research, the single-subject design was used. The study population consisted of elementary students in Tehran province in the academic year of 96- 1395 who were selected by a researcher-made log book in terms of handwriting problems and trained for 10 sessions. Three data were used to analyze the data, including the base line, during training, and follow-up steps. Each student's score in the base line test, during training, and follow-up is displayed in the form of charts and tables. Based on the findings, it can be concluded that cognitive-motor exercises can be effective in improving the student's handwriting.
