پديد آورندگان :
جهانبازي، زهرا دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده علوم ورزشي , صائمي، اسماعيل دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده علوم ورزشي , شتاب بوشهري، ناهيد دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده علوم ورزشي , دوستان، محمدرضا دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده علوم ورزشي
كليدواژه :
فرضيه نقطه چالش , بازخورد آگاهي از نتيجه , تمرين مسدود , تمرين تصادفي
چكيده فارسي :
تحقيق حاضر با هدف بررسي تاثير آرايش تمريني و فراواني بازخورد بر يادگيري حركتي پرتاب از بالاي شانه كودكان مبتلا به اختلال هماهنگي رشدي طراحي شد. به همين منظور، ابتدا توسط غربالگري از پرسش‌نامه رشدي ويلسون و همچنين سياهه مشاهده حركتي آموزگاران، از ميان 330 دانش‌آموز پسر، تعداد 40 كودك داراي اختلال هماهنگي رشدي شناسايي و در اين تحقيق نيمه تجربي با طرح پيش‌آزمون، پس-آزمون، همراه با آزمون هاي يادداري و انتقال شركت كردند. پس از اجراي پيش‌آزمون، شركت‌كنندگان در 4 گروه همگن با عنوان‌هاي (گروه آرايش تمريني تصادفي و بازخورد33%، آرايش تمرين تمرين تصادفي و بازخورد 100%، آرايش تمرين مسدود و بازخورد 33%، آرايش تمرين مسدود و بازخورد100%) قرارگرفتند، تكليف مورد نظر آزمون دقت پرتاب از بالاي شانه و مدت زمان انجام تمرينات پنج جلسه بود. داده‌ها از طريق تحليل كواريانس مركب و همچنين آزمون هاي تعقيبي بونفروني در سطح معني‌داري 0/05 تحليل شدند. نتايج در مرحله اكتساب حاكي از برتري گروه مسدود نسبت به گروه تصادفي بود، اما بين تواترهاي بازخورد 100% و 33% در اين مرحله تفاوت معناداري مشاهده نشد، در دو مرحله يادداري و انتقال، گروه آرايش تمريني تصادفي با بازخورد 33% عملكرد بهتري نسبت به سه گروه ديگر داشت. بطور خلاصه، نتايج تحقيق حاضر با تأييد فرضيه نقطه چالش پيشنهاد مي كند براي بهبود يادگيري حركتي كودكان با اختلال هماهنگي رشدي از روش‌هاي مبتني بر نقطه چالش استفاده شود.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was to investigate effect of practice schedule and frequency of feedback on motor learning in children with developmental coordination disorder. For this purpose, firstly, by screening developmental Wilson questionnaire, as well as teacher's observation inventory, out of 330 male students, 40 children with developmental coordination disorder were identified and in this semi experimental study with pre-test, Post-test, design, along with retention and transfer tests. After the pre-test, the participants were divided into 4 groups with homogeneous groups (random and 33% feedback, random and 100% feedback, blocked and 33% feedback, blocked and 100% feedback), The task was the accuracy of overhand throwing during five sessions. Data were analyzed through mixed ANCOVA as well as Bonferroni post hoc tests at a significance level of 0.05. Results in the acquisition phase indicated that the blocked group was superior to that of the random group, but there was no significant difference between feedback frequencies of 100% and 33% at this phase, in two phases of retention and transfer, a random practice schedule with 33% feedback was better than others. In summary, the results of this study, confirming the challenge point hypothesis, and suggest that challenge point-based methods be used to improve motor learning of children with developmental coordination disorder.
