اثربخشي آموزش تاب آوري بر كاهش احساس تنهايي و اضطراب دانش آموزان دختر دبيرستان

The Effectiveness of Resiliency Education to Reduce the Loneliness and Anxiety of High School Girl Students

مقدمه: هدف حاضر بررسي اثربخشي آموزش تاب­آوري بر كاهش احساس تنهايي و اضطراب، دانش آموزان دختر دبيرستاني بود. روش: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمايشي است كه در آن از طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد. جامعه پژوهش كليه دانش آموزان دختر دبيرستان شهر الشتركه در سال 95 مشغول تحصيل بودند. به منظور انتخاب نمونه از بين دانش آموزاني كه نمرات آنها در تركيب متغيرهاي وابسته بيش از يك انحراف استاندارد بالاتر از متوسط بود 30 نفر به صورت تصادفي انتخاب و به دو گروه 15 نفره تقسيم شدند. در نهايت به صورت تصادف يكي از گروه ­ها به عنوان گروه آزمايش و گروه ديگر به عنوان گروه كنترل در نظر گرفته شد. و گروه آزمايش12 جلسه برنامه آموزش تاب­آوري را دريافت كردند، در حالي كه به گروه كنترل هيچ­گونه آموزشي ارائه نشد. هر دو گروه پرسشنامه احساس تنهايي و اضطراب را قبل و بعد از مداخله تكميل كردند. يافته‌ها: داده­ هاي پژوهش با استفاده از تحليل واريانس چند متغيره (مانوا) و تك متغيره (آنوا) تحليل شدند. نتايج نشان داد كه ميزان احساس تنهايي و اضطراب گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل كاهش يافت. نتيجه‌گيري: نتايج تحقيق كاهش سطح تنهايي و اضطراب دانشجويان را بدنبال آموزش تاب ­آوري نشان مي ­دهد. بر اساس نتايج پژوهش پيشنهاد مي­شود به منظور كاهش احساس تنهايي و اضطراب دانش آموزان از مداخله آموزش تاب آوري بهره گرفته شود.

Introduction: The purpose of this study was to investigate the effect of resilience education on the reduction of loneliness and anxiety of high school girl students. Method: The present study was a quasi-experimental design with pretest-posttest design with control group. The research population of all high school girl students in al-Shaterkeh in 1995 was studying. In order to select a sample among students whose grades in the combination of dependent variables were more than a standard deviation higher than the average, 30 were randomly selected and divided into two groups of 15 person. Eventually, one of the groups was randomly assigned as the experimental group and the other group was considered as the control group. The experimental group received 12 sessions of the training program, while no training was provided to the control group. Both groups completed the loneliness and anxiety questionnaires before and after the intervention. Results: Data were analyzed using a Multivariate Analysis of Covariance and one-way Analysis of Variance. The final result showed that the level of loneliness and anxiety in the experimental group decreased compared to the control group. Conclusion: Results of this research showed decreased level of loneliness and anxiety following the Resilience Education intervention in the students. Applying this intervention to reduce the students' loneliness and anxiety then is recommended.