شناسايي عوامل مؤثر بر اثربخشي بازي هاي آموزشي يك مطالعه پديدارشناسي : ازنظر مربيان مراكز پيش دبستاني و مهدكودك شهر تهران

A phenomenologhy study: Identifying of the Effective Factors to the Educational plays Effectiveness (in Tehran of preschool and kindergarten Educator opinion

بازي طبيعي ترين و بهينه ترين روش يادگيري در دوران كودكي است. هدف پژوهش شناسايي عوامل موثر بر اثربخشي بازي هاي آموزشي ازنظر مربيان مراكز پيش دبستاني و مهدكودك شهر تهران بود. روش پژوهش كيفي و از نوع پديدارشناسي بود. روش نمونه گيري مبتني بر هدف بود كه با رسيدن به اشباع نظري يافته ها تعداد نمونه پژوهش 26 نفر شد. براي تجزيه وتحليل داده ها از روش تحليل موضوعي داده هاي 7 مرحله اي كلايزي (1987) و جورجيو (1985) استفاده شد كه در آن داده ها ثبت، كدگذاري و در قالب مقوله هاي اصلي طبقه بندي گرديدند. تحليل و تحليل داده هاي حاصل از مصاحبه منجر به شناسايي 7 مضمون اصلي شد كه اين مضمون هاي اصلي را مي توان در دو دسته عامل مربي كه عبارت اند از تناسب با كودك، نقش مربي و كودك در بازي، نوع بازي و عامل محيطي كه عبارتند از فرهنگ، مديريت (فرهنگ) حمايتي مركز آموزشي؛ ديدگاه والدين در مورد بازي و محيط و امكانات بازي دسته بندي كرد.

Purpose: Play is best and most optimum learning in the early childhood. This research gool is identify the effective factors to the educational play effectiveness in the opinion of Tehran of preschool and kindergarten educators. Method: The method was phenomenological and sampling was purpose- base wich included 26sampels for research after theorical saturation. The information collecting was taked by semi- structured interview. After recording the interview datas were registerd and analyzing acceplance. Findings: The results indicate there are two grope s of effectors factors : Educator and environment The Educator of effectors factors include child-educator role in play, play type, the proper context for children and environment factors are: culture, , Management; parental attitude about play, space play.