عنوان مقاله :
اثربخشي گروهدرماني كاهش تنيدگي مبتني بر ذهن آگاهي بر پرخاشگري و رفتار پرخطر نوجوانان پسر بي سرپرست
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of Mindfulness-Based Stress Reduction Group Training on Aggression and Risky Behavior in Male Orphan Adolescents
پديد آورندگان :
نظام پور، رضا دانشگاه فردوسي مشهد , مشهدي، علي دانشگاه فردوسي مشهد - گروه روانشناسي باليني , بيگدلي، ايمان ا... دانشگاه فردوسي مشهد - گروه روانشناسي باليني
كليدواژه :
كاهش تنيدگي مبتني بر ذهن آگاهي , پرخاشگري , رفتار پرخطر , نوجوانان بي سرپرست
چكيده فارسي :
مقدمه: اين پژوهش به منظور بررسي اثربخشي گروهدرماني كاهش تنيدگي مبتني بر ذهن آگاهي بر پرخاشگري و رفتار پرخطر نوجوانان پسر بي سرپرست انجام شد. روش: اين پژوهش نيمه تجربي با طرح پيش آزمون - و پس آزمون همراه با گروه كنترل بود. از بين مراكز نگهداري نوجوانان پسر بي سرپرست در سطح شهر مشهد، دو مركز به صورت تصادفي انتخاب شد. پرسشنامههاي پرخاشگري و رفتار پرخطر از اعضاي اين دو مركز اخذ شد. افرادي كه يك انحراف معيار بالاتر از ميانگين بودند بهعنوان نمونه انتخاب شدند. 16 نفر بهعنوان گروه آزمايش و گروه كنترل انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه جايگزيني شدند. گروه آزمايش گروهدرماني كاهش تنيدگي مبتني بر ذهن آگاهي را به مدت هشت جلسه 90 دقيقهاي دريافت كرد و گروه كنترل در فهرست انتظار قرار گرفت. در پايان از هر دو گروه پسآزمون اخذ شد. آزمون تحليل كوواريانس چند متغيري براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد.
يافتهها: نتايج تحليل كوواريانس چند متغيري نشان داد كه گروهدرماني كاهش تنيدگي مبتني بر ذهن آگاهي بر كاهش پرخاشگري و رفتارهاي پرخطر نوجوانان بي سرپرست از نظر آماري معنادار بود.
نتيجهگيري: اين پژوهش نشان داد كه گروهدرماني كاهش تنيدگي مبتني بر ذهن آگاهي بهعنوان يك درمان مؤثر، ميتواند براي نوجوانان بي سرپرستي كه به علت عدم شبكه حمايتي خانواده به رفتارهاي پرخطر مانند بزهكاري و پرخاشگري فيزيكي و كلامي دچار هستند، مفيد واقع شود.
چكيده لاتين :
Introduction: This research examined efficacy of mindfulness-based stress reduction group training on aggression and risky behavior in orphan male adolescents.
Method: This semi-experimental study was conducted with a pre-test and post-test design with control group. Two centers were randomly selected among the orphan care centers for adolescent boys in Mashhad. Buss-Perry Aggression Questionnaire and Adolescent Risk-taking Questionnaire were collected from the members of these two centers. Those with a higher score on aggression and risk-taking behavior were studied. 16 person were selected as the experimental and control groups and randomly assigned to two groups. The experimental group received mindfulness-based stress reduction for eight 90-minute sessions and the control group was placed on the waiting list. Both groups received post-test and a Multivariate Analysis of Covariance applied on the collected dataset.
Results: Results of a MANCOVA analysis indicated that a group training mindfulness-based stress reduction significantly reduced average scores of adolescent’s aggression and risky behaviors.
Conclusion: This study showed that mindfulness-based stress reduction group training as an effective treatment could be useful for orphan adolescents who are suffering from high risky behaviors such as delinquency and physical and verbal aggression due to lack of family support network.
عنوان نشريه :
روان شناسي باليني
عنوان نشريه :
روان شناسي باليني