بررسي بررسي رابطه يادگيري مشاركتي و انفرادي با ميزان مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان رشته علوم انساني

Investigating the relationship of participatory and individual learning with the rate of social skills of human students

تحقيق حاضر با هدف ((بررسي رابطه يادگيري مشاركتي و انفرادي با ميزان رشد مهارتهاي اجتماعي دانش آموزان سال سوم رشته علوم انساني شهر ماهدشت(استان البرز)) به روش توصيفي – تحليلي صورت گرفته است. جامعه آماري در اين پژوهش، 479 نفر از دانش آموزان سال سوم رشته علوم انساني شهر ماهدشت بودند كه به روش نمونه گيري خوشه ايچند مرحله اي 136 نفر انتخاب كردند. جهت جمع آوري داده هاي مربوط به يادگيري مشاركتي از پرسشنامه مقيمي و رمضان(1392) ، براي يادگيري انفرادي از پرسشنامه محقق ساخته و پرسشنامه مهارت اجتماعي از پرسشنامه گرشام و اليوت (1999) استفاده گرديد و پايايي آنها از طريق ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب 80 /. ، 81/. و 84/. بدست آمد. جهت تحليل داده ها از آزمون هاي همبستگي پيرسون استفاده گرديد. نتايج آزمون همبستگي پيرسون حاكي از آن است كه بين يادگيري مشاركتي و يادگيري انفرادي با ميزان رشد مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. اين بدان معني است كه هر چه يادگيري مشاركتي و انفرادي در سطح بالاتري باشد، ميزان مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان و متغيرهاي آن نيز بالا تر خواهد بود.

Purpose: The purpose of this study was to investigate the relationship between participatory and individual learning with the rate of social skills of third year students of humanities in Mahdasht by descriptive-analytical method. The statistical population in this research was 479 third-year students of humanities in Mahdasht city who were selected by multistage cluster sampling method of 136 people. To collect the data about participatory learning from the Moghimi and Ramadan questionnaires (2013), for individual learning, a researcher made questionnaire and social skills questionnaire were used from Gersham and Elliot (1999) questionnaires and their reliability was measured by Cronbach's alpha coefficient Respectively 0.80., 0.81 and 0.84 was obtained. For data analysis, Pearson correlation tests were used. The results of Pearson correlation test indicate that there is a positive and significant relationship between participatory learning and individual learning with the growth rate of social skills of students. This means that the more individual and collaborative learning at a higher level, the higher the student's social skills and variables.