مقايسه اثربخشي مشاوره گروهي مبتني بر درمان معنويت‌محور و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر دلزدگي وجودي سالمندان

Comparison of the effect of group counseling based on Spirituality-based Therapy and Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on Reducing Demoralization of the Elderly

در سنين سالمندي به ­دليل شيوع از دست دادن­ ها و فقدان­ هاي متعدد نظير همسر، اقوام، دوستان، شغل، موقعيت اجتماعي و اقتصادي، باورها و اعتقادات و غيره، افراد بيش از پيش در معرض زمينه­ هاي ابتلا به دلزدگي وجودي قرار دارند. بنابراين پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي درمان معنويت ­محور و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش دلزدگي وجودي سالمندان انجام شد. روش پژوهش حاضر، نيمه ­آزمايشي با طرح پيش ­آزمون-پس ­آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش حاضر شامل كليه سالمندان ساكن سراي سالمندان شهر زابل در سال 98-1397 بود كه 36 نفر (سه گروه 12 نفره) از سالمندان با روش در دسترس و بر اساس معيارهاي ورود به مطالعه انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل جايگزين شدند. برنامه­ هاي معنويت­ درماني گالانتر و سيگل و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد در جلسات 90 دقيقه ­اي به صورت هفته­ اي دو جلسه برگزار گرديد و پس از گذشت دو ماه از پس ­آزمون، آزمون پيگيري به عمل آمد. براي جمع­ آوري داده ­ها از مقياس دلزدگي وجودي كيسان و همكاران استفاده شد و داده­ ها با روش تحليل كوواريانس تك ­متغيري تحليل شد.نتايج نشان داد كه هر دو روش درماني بر كاهش دلزدگي وجودي تأثيرگذار بودند و اين تأثير در دوره پيگيري ماندگار بود (0/01>P). مقايسه دو روش درماني نشان داد كه روش معنويت ­درماني نسبت به درمان مبتني بر پذيرش و تعهد داراي تأثيرگذاري بيشتري بر كاهش دلزدگي وجودي است (0/01>P). بر اساس نتايج مي­توان گفت كه درمان مبتني بر معنويت به دليل انطباق بيشتر با فرهنگ و پيشينه مذهبي سالمندان به نظر مي­رسد بهتر از ساير درمان­ ها توانسته است با شرايط سالمندان انطباق داشته باشد و بر كاهش دلزدگي وجودي آنها تأثيرگذار باشد.

Considering the increasing population of the elderly and the need to pay attention to their health issues and finding effective therapeutic methods, the present study was aimed at a Comparison of the effect Spirituality-based Therapy and Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on Reducing Demoralization of the Elderly people Done. The method of this study is a pretest-posttest with a control group. The population of the study included all elderly residents of elderly homes in Zabol in the year of 1397-98, which 36 people (three groups of 12) from the elderly with the available method and randomly divided into two experimental and one control groups. Then, Galanter & Siegel Spirituality Therapy and Acceptance and Commitment Therapy (ACT) Therapeutic plans were held at weekly meetings for 90 minutes, and after two months of post-test, a follow-up test was conducted. To collect the data, Kissan et al. demoralization scale used, for analyzing the data, multivariate analysis of covariance analysis was used. The results showed that both methods of spirituality therapy and acceptance and commitment therapy have an effect on decreasing the demoralization of the elderly, and this effect is observed during the follow-up period (p <0.01). A comparison of two therapeutic methods, however, showed that the spiritual therapy method had a more effective effect on demoralization than the acceptance and commitment treatment (p <0.01). Based on the results, it can be concluded that the use of spiritual-based therapeutic methods due to cultural and religious affiliation can be more effective than other therapeutic methods, including acceptance therapy and commitment to reducing demoralization in the elderly