تحليلي بر تمايز رفتاري روسيه در اوكراين و شمالگان

هرچند بحران اوكراين با ايجاد تنش ميان روسيه-غرب و اعمال تحريمهاي متقابل، نمايشهاي نظامي و درگيريهاي ديپلماتيك همراه بود، اما تأثير چنداني بر سياستهاي فدراسيون روسيه در شمالگان و نظاميگرايي روسي در اين منطقه نداشته است. همزمان مسكو توانسته است، همكاري در شمالگان را بهرغم تنشهاي كنوني با غرب كماكان در سطح مطلوبي حفظ نمايد و روابط خود را با ديگر بازيگران منطقه اي به صورت همكاري جويانه گسترش دهد. پرسش اصلي مقاله حاضر اين است كه «چرا رفتار روسيه در شمالگان بهرغم رقابت آن با ايالات متحده و غرب غيرمناقشه آميز بوده و چرا احتمال وقوع تجربه اوكراين در شمالگان دور از واقع است؟» براي پاسخ به اين پرسش، مولف با تدقيق در دو رويكرد نظري «وابستگي متقابل پيچيده» و «نوواقعگرايي» اين فرضيه را به آزمون گذاشته است كه برتري موضع روسيه در شمالگان و عدم تهديد جدي منافع آن در اين منطقه از سوي ديگر قدرتها، بازي روسيه در شمالگان را متفاوت از ساير مناطق رقم زده است بهگونهاي كه كسب حداكثري منافع مسكو در شمالگان نيازمند همكاري و دستكم پرهيز از بروز تنش در اين منطقه است. به همين جهت نيز بحران اوكراين بر فهم مسكو از شمالگان به عنوان منطقه همكاري بينالمللي و صلح تأثير چنداني نداشته است. يافته هاي مقاله نيز كه از نوع مقايسهاي بوده و با روش توصيفي-تحليلي انجام شده است، درستي فرضيه مقاله را تأييد ميكند.