عنوان مقاله :
عوامل موثر بر تداوم موارد اسهالي پس از فاز انفجاري اپيدمي گسترده بيماري اسهالي در استان يزد ـ تابستان 1392: مطالعه مورد شاهدي بر مبناي داده هاي بُروز
عنوان به زبان ديگر :
Assessment of factors affecting the persistence of diarrhoeal cases after the explosive epidemic phase of diarrheal disease in Yazd province - summer 2013: an incidence base case-control study
پديد آورندگان :
دوستي ايراني، امين دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه اپيدميولوژي و آمار زيستي , اخوت، بتول دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه اپيدميولوژي و آمار زيستي , چراغي، زهرا دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه اپيدميولوژي و آمار زيستي , طلايي، مژگان دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه اپيدميولوژي و آمار زيستي , احمدنژاد، الهام دانشگاه علوم پزشكي تهران - موسسه ملي تحقيقات سلامت - گروه سلامت در بلايا , گويا، محمد مهدي وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي - مركز مديريت بيماري هاي واگير , سروش، محمود وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي - مركز مديريت بيماري ها , معصومي اصل، حسين وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي - مركز مديريت بيماري ها - اداره بيماري هاي منتقل شونده از آب و غذا , هلاكوئي نائيني، كوروش دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه اپيدميولوژي و آمار زيستي
كليدواژه :
مطالعه مورد شاهدي , گاستروآنتريت , طغيان , يزد , ايران
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: بيماريهاي منتقل شونده از راه آب و غذا از عوامل مهم ابتلا به اسهال و مرگ در سراسر جهان محسوب ميشوند. هدف اين مطالعه بررسي عوامل موثر بر تداوم موارد اسهالي پس از فاز انفجاري اپيدمي گسترده بيماري اسهالي در استان يزد بود.
روش كار: اين مطالعه مورد شاهدي بر اساس موارد جديد رخداد بيماري اسهال از 04/06/1392 تا 12/06/92 طراحي شد. در كل، 69 فرد مبتلا به اسهال و 138نفر شاهد وارد مطالعه شدند. روش رگرسيون لجستيك شرطي در سطح اطمينان 95 ٪ براي تحليل دادهها استفاده گرديد.
نتايج: ميزان بروز اين بيماري بطور كلي 13/79 به ازاي هر هزار نفر جمعيت بود. حضور يك فرد مبتلا به گاستروآنتريت در خانواده
63/3= نسبت برتري mouseover="function onmouseover{ msoCommentShow('_anchor_1','_com_1'}" onmouseout="function onmouseout{ msoCommentHide('_com_1') }" href="#_msocom_1">[H1] با 95 ٪ فاصله اطمينان 1/43 تا 9/20 مهمترين عامل تداوم ابتلا به گاستروآنتريت بود. عواملي همچون تحصيلات پايين 1/75=نسبت برتري با 95٪ فاصله اطمينان 0/43 تا 7/11، سابقه مسافرت (55/1=نسبت برتري با 95٪ فاصله اطمينان 64/0 تا 73/3)، سابقه تماس با فرد بيمار (1/93=نسبت برتري با 95٪ فاصله اطمينان 0/72 تا 5/14) و مصرف غذاي بيرون از منزل (1/37=نسبت برتري با 95٪ فاصله اطمينان 0/64 تا 2/92) نيز نسبت برتري ابتلا به بيماري را افزايش ميدادند ولي اثر آنها از نظر آماري معنيدار نبود.
نتيجهگيري: در اين مطالعه مهمترين عامل مؤثر بر تداوم ابتلا به بيماري سابقه تماس با فرد مبتلا به بيماري در خانواده بود كه نشان دهنده انتقال فرد به فرد، عدم رعايت بهداشت فردي توسط بيماران و اطرافيان آنها در خانواده و در نتيجه انتقال بيماري ميباشد. بنابراين نقش آموزش و اطلاع رساني مسئولين بهداشتي در خصوص راه هاي انتقال و پيشگيري از بيماريهاي اسهالي در كنترل طغيانهاي ناشي از راه آب و غذا ميتواند بسيار مؤثر باشد.
چكيده لاتين :
Background and Aim: Water and food born diseases are one of the important causes of morbidity and mortality in through the world. The objective of this study was to investigate factors affecting the persistence of diarrheal cases after the explosive epidemic phase of diarrheal disease in Yazd province.
Materials and Methods: We designed a match case control study that was performed on base of incidence cases of diarrhea since 24 Aug, 2013 to 03 Sept, 2013.Characteristics of cases and control were obtained by interviewers using a pre-determined questionnaire. Logistic regression was used at 0.05 significant level.
Results: Totally 69 incidences cases of diarrhea were compared with 138 controls. Incidence rate of diarrhea in Yazd province was 13.79 per thousand. The adjusted odds ratio estimate for presence a patient stricken with gastroenteritis in the household was 3.63 [95% CI: 1.43, 9.20]. The adjusted odds ratio for low education, history of the trip, history of contact with patient and eating outside the home were 1.75, 1.55, 1.93 and 1.37 respectively, that increase odds of disease but their effects was not statistically significant.
Conclusion: In this study the most important risk factor for diarrhea was history of contact with the person with the disease in the household. This result may indicate the lack of personal hygiene by patients and their relatives and thus transmission of disease to others peoples. Therefore the role of health education and informing about transmission and preventive ways is very important in prevention and control of outbreaks of diarrhea diseases.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده بهداشت و انستيتو تحقيقات بهداشتي
عنوان نشريه :
مجله دانشكده بهداشت و انستيتو تحقيقات بهداشتي