توزيع فراواني ژن هاي Sul1, Sul2, Sul3, drf7 درمقاومت به كوتريموكسازول در باسيل‌هاي گرم منفي جدا شده از نمونه هاي باليني بيماران بستري در بيمارستان پارس

Frequencies of sul1, sul2, sul3, drf7 Genes in Co-Trimoxazole Resistance in Gram-Negative Bacilli Isolated from Clinical Specimens of Hospitalized Patients in Pars General Hospital, Tehran, Iran

زمينه و هدف: در چند دهه اخير از داروي كوتريموكسازول كه تركيب دارويي سولفومتوكسازول و تري متوپريم است در درمان عفونت­ هاي مختلف باكتريايي استفاده مي شود، ولي بدليل استفاده گسترده از اين داروها سويه هاي مقاوم به آنتي بيوتيك در سراسر دنيا به وجود آمده است. يكي از دلايل مقاومت به كوتريموكسازول مربوط به ژن هاي drf است كه موجب مقاومت به تري متوپريم مي گردد در حالي كه مقاومت به سولفومتوكسازول مربوط به وجود ژن هاي Sul مي باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسي مقاومت دارويي و وجود ژن هاي كد كننده مقاومت در باكتري هاي گرم منفي مقاوم به كوتريموكسازول جدا شده از نمونه هاي باليني انجام گرفت. روش كار: نمونه هاي باليني از بيماران بستري در بيمارستان پارس جمع آوري شد و باكتري هاي گرم منفي توسط آزمايش هاي بيوشيميايي تاييد شدند، سپس تست تعيين حساسيت نسبت به 5 آنتي بيوتيك انجام شد. ازباكتري هاي مقاوم به كوتريموكسازول DNA استخراج شد و PCR با استفاده از پرايمرهاي اختصاصي براي ژن هاي Sul1, Sul2, Sul3, drf7 انجام گرديد. نتايج: در باكتري هاي مقاوم به كوتريموكسازول، 26 درصد از ايزوله ها داراي ژن sul1، 74 درصد داراي ژن sul2، 2 درصد داراي ژن Sul3 و 16 % داراي ژن drf7 بودند. همچنين اين ايزوله ها نسبت به آنتي بيوتيك هاي جنتاميسين، سفترياكسون، سيپروفلوكساسين و كليستين به ترتيب 51 ،74 ،65 و 3 %مقاومت داشتند. نتيجه گيري: در باكتري هاي گرم منفي مقاوم به كوتريموكسازول نقش ژن Sul2 در ايجاد مقاومت به سولفوناميد بيشتر مشاهده شد. در اين تحقيق براي مقاومت به تري متوپريم فقط ژن drf7 مورد مطالعه قرار گرفت كه مطالعات ديگري بايد بر روي ساير ژن هاي drf انجام شود تا اهميت هر يك از ژنها در ميزان مقاومت به كوتريموكسازول مشخص گردد. نتايج: در باكتري­هاي مقاوم به كوتريموكسازول، 26درصد از ايزوله ها داراي ژن sul1،74 درصد داراي ژن sul2 ،2 درصد داراي ژن Sul3 و 16% داراي ژن drf7 بودند. همچنين اين ايزوله ها نسبت به آنتي بيوتيك هاي جنتاميسين، سفترياكسون، سيپروفلوكساسين و كليستين به ترتيب 51، 74، 65 و 3% مقاومت داشتند. نتيجه گيري: در باكتري هاي گرم منفي مقاوم به كوتريموكسازول نقش ژن Sul2 در ايجاد مقاومت به سولفوناميد بيشتر مشاهده شد. در اين تحقيق براي مقاومت به تري متوپريم فقط ژن drf7 مورد مطالعه قرار گرفت كه مطالعات ديگري بايد بر روي ساير ژن هاي drf انجام شود تا اهميت هر يك از ژنها در ميزان مقاومت به كوتريموكسازول مشخص گردد.

Background and Aim: In the last few decades co-trimoxazole, an antibacterial combination of trimethoprim and sulfamethoxazole, has been used for treatment of bacterial infections, but due to the vast usage of these drugs, resistant strains have appeared throughout the world. One of the reasons for resistance to co-trimoxazole is related to drf genes, which are responsible for trimethoprim resistance, while the sulfamethoxazole resistance is due to sulfonamide sul genes. The aim of this study was to investigate drug resistance and frequencies of resistance genes in gram-negative bacteria isolated from clinical specimens. Materials and Methods: Clinical samples were collected from patients in Pars Hospital, Tehran, Iran, in which presence of gram-negative bacteria was confirmed by biochemical tests. Then antibiotic susceptibility tests were performed for 5 antibiotics by disk diffusion agar technic. DNA was extracted from bacteria resistant to co-trimoxazole, followed by PCR using specific primers for sul1, sul2, sul3, and drf7 genes. Results: In the co-trimoxazole-resistant bacteria, 26%, 74%, 2% and 16% of the isolates contained sul1 gene, sul2 gene, sul3 gene and drf7 gene, respectively. Further analysis of the data showed that 51% of the isolates were resistant to gentamicin, 74% to ceftriaxone, 65% to ciprofloxacin and 3% to colistin. For resistance to trimethoprim only the drf 7 gene was used. Conclusion: The results of this study show that in the isolates of co-trimoxazole-resistant gram-negative bacteria, the sul 2 gene has a major role in development of resistance to sulfonamides. In this study only the drf 7 gene was used to assess the resistance of trimethoprim, so we recommend to conduct studies also on other drf genes, so that the importance of each in resistance to co-trimoxazole can be determined.