بررسي تأثير نانوذرات نقره در غيرفعالسازي باكتريهاي هتروتروف از آب آلوده

Effect of silver nanoparticles on the inactivation of heterotrophic bacteria in water contaminated

زمينه هدف: روش­هاي معمول گندزدايي آب استفاده از كلر است كه مي تواند عوامل ميكروبي را بطور موثر كنترل كند. تحقيقات دهه اخير رابطه بين گندزدايي آب با كلر و محصولات گندزدايي جانبي را نشان داده است. تكنولوژي نانو در دهه هاي اخير فرصتي را براي كشف قدرت باكتري كشي نانوذرات فلزي فراهم كرده است. از ميان اين نانوذرات، نقره بيشتر مورد استفاده قرار گرفته است. هدفازاينتحقيقارزيابيتاثير نانوذرات نقره در غيرفعالسازي باكتريهاي هتروتروف از آب آلوده بودهاست. مواد و روش­ها: اينمطالعهتجربيدرسيستمبستهودرمقياسآزمايشگاهيبررويآبآلودهدست سازيكهبااضافهكردن 10 ميلي ليتر پساب به 90 ميلي ليتر آب مقطر ساختهشدهبود،انجامگرفت. هر بار، به 6 ظرف از آب آلوده، نانونقره با مقادير 180-30 ميكروگرم در ليتر افزوده شد و در طول 100 دقيقه هر 20 دقيقه يك بار يك نمونه برداشته شد. شمارش بشقابي باكتريهاي هتروتروف مطابق دستورالعمل هاي چاپ 21 كتاب استاندارد متد آزمايش شد. يافته ها: نتايجنشانداد افزايش زمان تماس با نانونقره، باعث غير فعالسازي بيشتر باكتريهاي هتروتروف است (p=0.001)، اما رابطه معني داري بين مقدار نانونقره و غير فعالسازي باكتريهاي هتروتروف ديده نشد (p=0/13 ). حداكثرغيرفعال سازي 6/83 درصد در زمان تماس 100 دقيقه و براي غلظت 180 ميكروگرم بر ليتر به دست آمد. نتيجه گيري: براساسنتايجاينتحقيق،ميتواننتيجهگرفتكهنانونقرهبراي غير فعالسازي باكتريهاي هتروتروفازآبآلودهموثر بوده و به عنوان يك روش جديد براي گندزدايي آّب پيشنهاد مي گردد.

Background & Objectives: Common methods for water disinfection are using chlorine which can efficiently control microbial agents. Researches in recent decades have shown a relationship between the disinfection of water and disinfection by-products. Nanotechnology in the last decades has provided opportunities for discovering the bactericide property of metal nanoparticles. Among all anti-microbial nanoparticles, silver is the most applicable one. Therefore, the aim of this study was to evaluate the effect of nanosilver on inactivating of the heterotrophic bacteria in contaminated waters. Materials & Methods: This bench-scale experimental study was carried out in a batch system on artificially contaminated water samples prepared by adding 10 ml effluent to 90 liters of distilled water. In each run, the nanosilver (30-180 μgL-1) was added to 6 containers of contaminated water and then a sample was taken every 20 minutes for a 100-minute period. Numbers of heterotrophic plate count (HPC) were determined for all samples according to the standard methods book instructions (21st edition). Results: Results revealed that the heterotrophic bacteria inactivation significantly increased with increasing the contact time of nonosilver (P=0.001), but there was no significant correlation between the nanosilver concentrations and heterotrophic bacteria inactivation (P=0.13). The maximum heterotrophic bacteria inactivation (83.6%) was achieved within 100 minutes of contact time for 180 μgL-1 of nanosilver. Conclusion: Nanosilver treatment is effective in heterotrophic bacteria inactivation in contaminated water and can be advised as a new method for water disinfection.