عنوان مقاله :
پيشبيني خودكارآمدي دانشجويان بر اساس هوش معنوي
عنوان به زبان ديگر :
Predicting Self-Efficacy of Students Based on Spiritual Intelligence
پديد آورندگان :
ضميري، سميه دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي - كميته تحقيقات دانشجويي , عزيزي، سكينه دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي - كميته تحقيقات دانشجويي , شاكري، اقدس دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي - كميته تحقيقات دانشجويي , حسن دوست، زهرا دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي - كميته تحقيقات دانشجويي , محمددوست، مژده دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي - كميته تحقيقات دانشجويي , يوسفي، حميده دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي - كميته تحقيقات دانشجويي , مسلم، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي سبزوار - مركز تحقيقات سلامت سالمندان , اكابري، آرش دانشگاه مگيل - مشاور آمار زيستي
كليدواژه :
هوش معنوي , خودكارآمدي , دانشجويان
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: هوش معنوي بيانگر مجموعه مهارتها و تواناييهاي مختلف است كه هر كدام به اشكال متفاوت در بافتهاي اجتماعي و تاريخي ظاهر ميشوند. هوش معنوي تركيبي از عناصر هوش و معنويت است؛ و خودكارآمدي باور فرد به تواناييهايش در حل مسائل و مقابله با مشكلات است. هدف مطالعه حاضر بررسي اين است كه آيا هوش معنوي قادر به پيش بيني خودكارآمدي است يا خير.
مواد و روشها: اين مطالعه مقطعي-تحليلي روي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي در سال 1391 انجام شد، تعداد 129 نفر با روش نمونهگيري طبقه اي متناسب بهصورت تصادفي انتخاب شدند. افراد نمونه پرسشنامه هاي خود سنجي هوش معنوي و خودكارآمدي شرر را تكميل نمودند و داده ها با آزمونهاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و t مستقل و رگرسيون چندگانه خطي به روش گامبهگام توسط نرمافزار 20 SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. سطح معناداري در 0/05 در نظر گرفته شد.
يافتهها:نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه همبستگي بين هوش معنوي و خودكارآمدي مثبت و معنادار بود (r=0.612, p<0.001). در پيشبيني نمره خودكارآمدي با متغيرهاي هوش معنوي و كنترل اثر متغيرهاي جنسيت، سن، محل سكونت و معدل با استفاده از رگرسيون چندگانه به روش گام به گام نتيجه شد كه فقط متغير هوش معنوي به صورت معناداري قادر به پيشبيني نمره خودكارآمدي بود.
نتيجهگيري: از اين مطالعه نتيجه ميشود كه بر اساس هوش معنوي ميتوان خودكارآمدي افراد را پيشبيني نمود؛ بنابراين ميتوان با ارتقاي مهارتهاي هوش معنوي در دانشجويان، ميزان خودكارآمدي آنها را افزايش داد تا در امور تحصيلي، اجتماعي و خانوادگي عملكرد مؤثرتري داشته باشند.
چكيده لاتين :
Background & Objectives: Spiritual intelligence represents a different set of skills and abilities that each of them is displayed in different forms in social and historical contexts; and self-efficacy is one's belief in own abilities to solve problems and deal with problems. The purpose of this study was to determine if spiritual intelligence can predict self-efficacy.
Methods: This cross-sectional analytical study was carried out among students of North Khorasan University of Medical Sciences in the year 2012. 129 individuals were selected via Stratified sampling method. Individuals were assessed by spiritual intelligence questionnaire and Self Efficacy Scale (SES). Data was analyzed by Pearson correlation coefficient, t-student test and linear multiple regression (stepwise), by SPSS 20 software. The p-value was considered 0.05.
Results: Results show that the correlation between spiritual intelligence and self-efficacy was statistically significant (r=0.612, p-value<0.001). In predicting self-efficacy by spiritual intelligence and adjusting other variables effect such as gender, age, habitat, university grade point average by multiple regression tests (stepwise), the results determine that spiritual intelligence can significantly predict self-efficacy score.
Conclusion: The conclusion of the study is that spiritual intelligence is prolific in predicting self-efficacy. So, you can promote students' spiritual intelligence skills, to increase their self-efficacy in academic, social and family affairs.
عنوان نشريه :
فصلنامه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني سبزوار
عنوان نشريه :
فصلنامه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني سبزوار