عنوان مقاله :
تأثير يك دوره تمرين تناوبي شديد در شرايط هايپوكسي و نورموكسي بر لكوسيت‌ها و سلول‌هاي خوني در پاسخ به فعاليت وامانده‌ساز
عنوان به زبان ديگر :
The effect continuous high-intensity interval training in hypoxia-normobaric and normoxi condition on serum cytokines in response to exhaustion exercise
پديد آورندگان :
دست بر حق، حسين دانشگاه اصفحان , هوانلو، فريبرز دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي , آقا علي نژاد، حميد دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي , بازگير، بهزاد دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) - مركز تحقيقات فيزيولوژي ورزش
كليدواژه :
تمرين تناوبي شديد , لكوسيت , هيپوكسي , فعاليت بيشينه
چكيده فارسي :
مقدمه: دستگاه ايمني تحت تأثير عوامل مختلفي مثل فعاليت بدني قرار مي‌گيرد. هدف تحقيق حاضر بررسي اثرات تمرين تناوبي شديد در شرايط هايپوكسي و نورموكسي بر سايتوكاين‌هاي پيش‌التهابي(IL-6,TNF-α,IL-1β) در پاسخ به فعاليت وامانده‌ساز بود. روش بررسي: 16مرد فعال (سن 94/2±27/23 سال) به‌طور تصادفي به دو گروه فعاليت در شرايط هايپوكسي (14%: O2) و نورموكسي (21%: O2) تقسيم شدند. بار كار بيشينه (Wmax) پيش از تمرينات براي تماي افراد مشخص شد. افراد قبل و پس از اتمام تمرينات، آزمون وامانده‌ساز مشابهي را انجام دادند كه نمونه‌هاي خوني قبل و بلافاصله بعد از آزمون وامانده‌ساز گرفته شد. پروتكل تمريني شامل 40 دقيقه تمرين، هر هفته 6 روز، در 2 هفته متوالي بود كه شامل 5 دقيقه گرم كردن، 10 مرحله 3 دقيقه‌اي ركاب زدن (يك دقيقه با شدت 85%-80%Wmax و دو دقيقه با شدت 50% Wmax) و 5 دقيقه سرد كردن بود. گروه اول تمرينات خود را در شرايط هايپوكسي و گروه دوم تمرينات خود را در شرايط نورموكسي انجام دادند. در اين تحقيق از روش آماري تحليل واريانس تكراري استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان داد تمرين در شرايط هايپوكسي موجب افزايش معني‌دار در ميزان IL-6 (002/0 (p=نسبت به شرايط نورموكسي شد اما تفاوت معني‌داري در ميزان IL-1β (078/0p=) و TNF-α (72/0p=) ديده نشد. بحث و نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج تحقيق تمرين تناوبي شديد در شرايط هايپوكسي مي‌تواند سبب تعديل سايتوكاين‌ها و افزايش سطوح IL-6 شود.
چكيده لاتين :
Background: The immune system is influenced by many factors such as physical activity. The aim of this study was to examine the effects of intermittent severe exercise in hypoxia and normoxia on proinflammatory cytokines (IL-6, TNF-α, IL-1β) in response to exhaustive exercise.
Materials and methods: Totally, 16 male active (age 23.27±2.94years) were randomly divided into two groups: activity in hypoxic conditions (%14O2) and normoxia (%21O2). Maximum workload (Wmax) was determined before training for all participants. The same exhaustive tests were carried out before and after the exercise, which blood samples were taken before and immediately after exhaustive tests. The training protocol consisted of 40min of exercise, 6 days per week, for 2 weeks, which included a 5min warm up, 10 steps of 3min pedaling (one minute with an intensity of 80-85% Wmax, and two minutes at 50% Wmax), and 5min cool down. The first group training was performed in in hypoxic conditions and the second group was in noemoxia. For data analysis repeated-measures analysis of variance was used.
Results: The results showed that exercise in hypoxic conditions resulted in a significant increase in IL-6 (p=0.002) than of the normoxia, but no significant difference in the IL-1β (p=0.078) and TNF-α (p=0.072) was observed.
Conclusion: Based on the results of the present study, periodic extreme exercise in hypoxic conditions could modify cytokines and increase the levels of IL-6.
