عنوان مقاله :
اثر استرس بي‌حركتي و جراحي بر غلظت هورمون گرلين، وزن بدن و غذاي مصرفي در موش‌هاي صحرايي نر
عنوان به زبان ديگر :
The effect of immobilization and surgery stress on serum ghrelin level, body weight, and food consumption in male rats
پديد آورندگان :
زارعيان، پروين دانشگاه علوم پزشكي آجا – گروه فيزيولوژي , مظفر، احمد دانشگاه آزاد جهرم – گروه زيست شناسي , كارگر جهرمي، حسين دانشگاه آزاد جهرم – گروه فيزيولوژي
كليدواژه :
استرس فيزيولوژي , جراحي , بي حركتي , گرلين , وزن بدن
چكيده فارسي :
مقدمه: در زندگي روزمره با استرس‌هاي مختلفي روبرو مي‌شويم. اين استرس‌ها موجب جواب‌هاي اتونوم، هورموني و رفتاري مختلفي مي‌شوند. يكي از هورمون‌هايي كه ترشح آن تحت تأثير استرس قرار مي‌گيرد هورمون گرلين است. هدف از تحقيق حاضر بررسي اثر استرس جراحي و بي‌حركتي بر غلظت گرلين خون، وزن بدن و غذاي مصرفي در موش‌هاي صحرايي نر بود.
روش بررسي: از40 سر موش صحرايي نر استفاده شد. غلظت گرلين سرم - غذاي مصرف شده و تغيير وزن بدن بدنبال استرس جراحي و استرس بي‌حركتي (به مدت 7 روز) اندازه‌گيري شد. غلظت گرلين سرم با روش الايزا اندازه‌گيري گرديد. در روز اول و هفتم وزن بدن اندازه‌گيري و مقدار تغيير وزن بدن در اين مدت محاسبه گرديد. مقدار غذاي مصرف شده روزانه اندازه‌گيري شد.
يافته‌ها: استرس بي‌حركتي موجب افزايش معنادار غلظت گرلين سرم ( pg/ml 56/8 ±8/5 ) نسبت به گروه كنترل (pg/ml 31/7±3/7) شد. به‌دنبال استرس بي‌حركتي ميزان افزايش وزن بدن (g 2/3 ± 1) نسبت به گروه كنترل (g 12±2) به‌طور معناداري كمتر بود. مصرف غذا به‌دنبال استرس بي‌حركتي نسبت به گروه كنترل به‌طور معنادار افزايش يافت (g 371 در مقابل g 287±11). استرس جراحي تأثير معناداري برغلظت گرلين سرم، وزن بدن و مصرف غدا نداشت.
بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه در اين تحقيق فقط استرس بي‌حركتي موجب تغيير معنادار غلظت گرلين، وزن بدن و مصرف غذا گرديد. بنابراين به نظر مي‌رسد اثر استرس بر سطح اين متغيرها وابسته به نوع استرس باشد.
چكيده لاتين :
Background: In our daily life, we encounter with various types of stress. These stresses result to different autonomic, hormonal, and behavioral responses. One of the hormones that its secretion is affected by stress is called ghrelin. The aim of this study was to investigate the effect of immobilization and surgery stress on serum ghrelin level, food consumption, and body weight in male rats.
Materials and methods: Forty Sprague Dawley male rats (200-220 g weight) were used. The serum ghrelin level (via Elisa method), food consumption (with daily measurement), and changes in body weight (in seven days) were measured following the surgery and immobilization stress. Also, body weight was measured in the first and 7thday.
Results: Compared to the control group, immobilization stress caused a significant increase in the level of serum ghrelin (56.8±8.5vs. 31.7±3.7pg/mland food consumption (371.3 vs. 287±11 g). The increase of body weight was lower than the control group (2.3±1 vs. 12±2 g). It was interesting to note that the surgical stress had no significant effect on the serum ghrelin level, food consumption, and body weight.
Conclusion: In this work, only the stress of immobilization caused a significant change on the serum ghrelin level, food consumption, and body weight; so it seems that the effect of stress on these factors depends on the kind of stress.
