بررسي ارتباط تنوع غذايي با آكنه ولگاريس در دختران 18 - 13 سال تهراني

Association between Dietary Diversity and Acne Vulgaris among Girls Aged 13-18 of Tehran

سابقه و هدف: يكي از شايع ترين اختلالات پوستي دوران نوجواني و بلوغ، آكنه ولگاريس مي باشد. مطالعات متعدد، نتايج بحث برانگيز متفاوتي را در مورد تنوع رژيم غذايي و پاتوفيزيولوژي اين بيماري بيان نموده اند. هدف از پژوهش حاضر، بررسي ارتباط امتياز تنوع غذايي DDS )(Dietary Diversity Score و آكنه ولگاريس در دختران مدارس راهنمايي و دبيرستان هاي شهر تهران است. مواد و روشها: اين مطالعه مورد- شاهدي بين 135 بيمار آكنه ولگاريس و 135 دختر نوجوان بدون هيچ علائمي از آكنه در سال 1393 صورت گرفت. درجه بندي شدت آكنه براساس معيار Consensus Conference On Acne Classification بود. از دو ياد آمد 24 ساعته خوراك براي ارزيابي دريافت غذايي معمول افراد استفاده شد. تنوع غذايي براساس امتيازدهي به 5 گروه غذايي بر اساس هرم غذايي دپارتمان غذا و كشاورزي آمريكا محاسبه گرديد. وزن، قد و نمايه توده بدن طبق روش استاندارد اندازه گيري شد. افراد براساس محدوده چارك هاي امتياز تنوع غذايي تقسيم بندي شدند. يافتهها: ميانگين (± انحراف معيار) امتياز كل تنوع غذايي افراد مبتلا به آكنه و سالم به ترتيب (1/73±5/77 ،1/85±5/64 و p>0/05)بود. كمترين امتياز تنوع غذايي در افراد مبتلا به آكنه، درگروه غذايي گوشت و تخم مرغ (0/52±1/02) و در افراد سالم گروه غذايي نان و غلات (0/57±1/02) مشاهده شد. اگرچه پس از تعديل متغيرهاي مخدوشگر ارتباط معناداري براي ابتلا به بيماري آكنه در بين چاركهاي امتياز تنوع غذايي ديده نشد(p>0/05 )اما احتمال داشتن آكنه ولگاريس در بالاترين چارك DDS ، كمتر بود (نسبتهاي شانس چاركهاي بالا: (1/42 و 1/23 ،1/34 ،1/30 ،1/16). نتيجه گيري: بين امتياز تنوع غذايي با بهبودي روند بيماري آكنه در دختران تهراني ارتباط معنيداري مشاهده نشد. مطالعات آينده نگرِ بيشتري براي اثبات اين يافتهها لازم است.

Background and Objectives: One of the most common skin disorders during adolescence is acne vulgaris. The role of dietary diversity in the pathophysiology of acne vulgaris is highly controversial. The present study was conducted to report the relationship between dietary diversity score (DDS) and acne vulgaris among Tehranian girls. Materials and Methods: This case-control study was conducted among 135 teenage acne vulgaris patients as cases and 135 teenage girls without any signs of acne as controls in 2014. "Consensus Conference on Acne Classification" was used to determine acne severity. Their usual dietary intake was assessed by two 24-hour recall questionnaires. DDS was calculated according to the scoring of the five food groups based on the US Department of Agriculture Food Guide Pyramid. Weight، height and Body Mass Index (BMI) were measured according to the standard methods. The participants were categorized on the basis of quartile cut-off points of DDS. Results: The means (± SD) of DDS in the case and control group were (5.77 ± 1.73، 5.64 ± 1.85، P>0.05) respectively. The meat and egg food group in the cases (1.02 ± 0.52) and grain food group in the controls (1.02 ± 0.57) had the lowest DDS. Although there was no significant association between DDS and acne vulgaris after adjustment for confounders، the participants in the highest quartile of DDS were less likely to have acne vulgaris (Odds ratios in the highest quartiles: 1.16، 1.30، 1.34، 1.23 and 1.42). Conclusions: No significant difference was observed between DDS and acne among Tehranian girls. Further prospective studies are needed to confirm these findings.