تأثير هشت هفته دوره آموزش تكاور بر هورمون‌هاي محور هيپوفيز ­ تيروئيد در دانشجويان افسري

The effect of eight weeks ranger training on pituitary – thyroid axis hormones among cadets

مقدمه‌: سنجش عوامل فيزيولوژيكي كه تحت تأثير تمرينات نظامي و استرس عملياتي قرار مي‌گيرند موجب شناسايي روش‌هاي بهينه براي بالا بردن كيفيت دوره‌هاي نظامي مي‌شود. هدف از تحقيق حاضر بررسي تأثير هشت هفته دوره آموزش تكاور بر هورمونهاي محور هيپوفيز ­ تيروئيد در دانشجويان دانشگاه افسري امام علي(ع) بود. روش ‌بررسي: در يك مطالعه كاربردي به روش نيمه تجربي با طرح پيش آزمون-پس آزمون 24 نفر از دانشجويان افسري، به صورت تصادفي انتخاب و به دو گروه تجربي و كنترل (هر گروه 12 نفر) تقسيم شدند. قبل از شروع دوره، ابتدا در روز تعيين شده آزمودني‌ها به آزمايشگاه مراجعه كردند و براي ارزيابي سطح هورمون‌هاي تيروئيد (T3 و T4)، و هورمون محرك تيروئيد (TSH) از آنها خون‌گيري گرديد. سپس گروه تجربي هشت هفته برنامه تمرين آموزش تكاور را انجام داده و گروه كنترل هيچ تمريني انجام نداد. براي جمع‌آوري داده‌ها در پس آزمون، از آزمودني‌ها مجدداَ خون‌گيري انجام شد. جهت تجزيه و تحليل استنباطي داده‌ها از آزمون تي مستقل با استفاده از نرم‌افزار SPSS استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه برنامه دوره آموزش تكاور بر غلظت سرمي هورمون T3 تأثير معنادار داشت (0/012=p). با اين وجود، بر سطح سرمي (T4 (p=0/552و (TSH (p=0/574تأثير معني‌داري نداشت. بحث‌ و نتيجه‌گيري: به طور كلي، اين يافته‌ها در به كارگيري برنامه‌هاي تمريني مطلوب براي بازيافت كافي و پيشگيري از بيش تمريني مفيد مي‌باشند.

Background: Measuring physiological parameters that are affected by military training and operational stress lead to identify optimal methods for enhancing the quality of military courses. The aim of this study was to investigate the effect of eight weeks of ranger training on pituitary-thyroid axis hormones among the students of Military University of Imam Ali. Materials and Methods: In a quasi – experimental pretest-posttest design, 24 cadets were randomly selected and then divided into two experimental and control groups (n=12 in each group). First, before the start of course, participants attended the laboratory and their blood samples were collected to assess the level of thyroid hormones (T3, T4), and thyroid stimulating hormone (TSH). Then, the experimental group performed eight weeks of ranger training program while the control group did no exercise at all. To collect data on the post-test, we re-collected blood samples from subjects. Independent t-test for inferential analysis was performed using SPSS18 software. Results: The findings showed that the ranger training program had a significant effect on serum T3 (p=0.012). However, this training had no significant effect on serum T4 (p=0.552) and TSH (p=0.574). Conclusion: In general, these findings are useful in the implementation of favorite training regimens in order to sufficient recovery and prevention of overtraining.