بررسي طرح‌هاي در حال اجرا و طراحي حمل و نقل ريلي در ايران از ديدگاه انتشار گازهاي گلخانه‌اي

An Investigation on Planning and under Construction Rail Transportation Projects in Iran in terms of Greenhouse Gases Emission

مصرف انرژي ناشي از سوخت فسيلي عامل مهم توليد گاز­هاي گلخانه ­اي مي­باشد. از آنجاكه حمل و نقل يكي از بزرگترين مصرف كننده­ هاي انرژي در كشور مي­باشد، بررسي ميزان مصرف انرژي و توليد گازهاي گلخانه­اي براي برنامه ريزي كاهش انتشار آن بسيار حائز اهميت مي­باشد. با عنايت به جايگاه حمل و نقل ريلي در برنامه­ ريزي هاي حمل و نقل، هدف اين پژوهش بررسي ميزان كاهش انتشار گازهاي گلخانه­اي در اثر اجراي طرح­هاي ريلي در ايران با استفاده از دو روش چهارچوب فعاليت-سهم-ميزان-سوخت و UNFCCC؛ در دو سناريو اجرا و بهره­برداري بيست ساله از طرح­هاي در دست انجام ريلي (34 مورد) و عدم اجراي آن بوده است. نتايج حاصل از اين پژوهش كاهش انتشار بسيار محسوس از اين طريق بوده است كه انتشار حدود 44 مليارد تن معادل دي­اكسيد كربن ناشي از حمل و نقل جاده­اي در سناريوي دوم را به حداقل نصف در سناريوي اول تقليل مي­دهد.همچنين كاربرد روشهاي ياد شده تنها 4% تفاوت در نتايج را نشان ميدهند كه مويد نتايج مطلوب مي­باشد.

Energy consumption through combustion of fossil fuels is the most important source of Greenhouse Gases (GHG). Since transportation is of the most important energy consumers, investigation on fuel consumption and GHG production to plan for reduction of GHG emission is highly important. Rail plans have a critical role in transportation planning. So, the aim of this study is to investigate the reduction of GHG emission through two scenarios: 20years operation of understudy rail projects, and having not them; through two methods: activity-mode share- fuel intensity- fuel type, and UNFCCC method. Results show that having not rail projects produces 44 Billion tons of CO2 equivalents. While, the first scenario’s GHG emission is half of the seconds. Also, difference between results of the two methods is just 4% which confirms the results.