تأثير برنامه‌ي خودمديريتي بر خودكارآمدي بيماران مبتلا به بيماري مزمن انسدادي ريه

Effect of Self-Management Program on Self-Efficacy in Patients with Chronic Obstructive Pulmonary Disease

زمينه و هدف: بيماري مزمن انسدادي ريه به عنوان يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي مزمن است كه منجر به كاهش استقلال و عملكرد بيماران مي‌گردد و اين امر سيستم‌هاي مراقبتي را با چالش‌هاي مهمي مواجهه ساخته است. لذا، مطالعه‌ي حاضر در راستاي يافتن روشي موثر در بهبود وضعيت اين بيماران، با هدف تعيين تاثير برنامه‌ي خودمديريتي بر خودكارآمدي بيماران مبتلا به بيماري مزمن انسدادي ريه انجام شده است. روش بررسي: در اين كارآزمايي باليني تصادفي كور نشده، 50 بيمار مبتلا به بيماري مزمن انسدادي ريه با درجه‌ي متوسط و شديد بيماري كه واجد شرايط ورود به مطالعه بودند به طور تصادفي در دو گروه كنترل و مداخله تخصيص يافتند. گروه كنترل تحت مراقبت معمول بودند و گروه مداخله علاوه بر مراقبت معمول، برنامه‌ي آموزشي خودمديريتي را دريافت كردند. بيماران در ابتدا و پايان 3 ماه، با استفاده از پرسشنامه‌ي اختصاصي خودكارآمدي در بيماران مبتلا به بيماري مزمن انسدادي ريه مورد ارزيابي قرار گرفتند. آزمون‌هاي آماري تي زوج، مستقل و كاي‌اسكور در نرم افزار SPSS جهت آناليز داده‌ها استفاده شد. يافته‌ها: در شروع مطالعه بين گروه كنترل و مداخله از نظر ميانگين نمره‌ي خودكارآمدي، اختلاف آماري معني‌داري مشاهده نشد (0/73 =P )، در حالي كه در پايان 3 ماه اختلاف معني‌داري بين دو گروه وجود داشت (0/05 >P ). به علاوه، مقايسه‌ي ميانگين تغييرات نمرات خودكارآمدي (ابتدا و پايان 3 ماه) در دو گروه نيز اختلاف معني‌داري را بين دو گروه نشان داد ( 0/05 >P). نتيجه گيري كلي: با توجه به اثر بخش بودن برنامه‌هاي آموزشي خودمديريتي كوتاه مدت بر ارتقا سطح خودكارآمدي بيماران مبتلا به بيماري مزمن انسدادي ريه، افزودن اين برنامه به برنامه‌هاي آموزشي معمول بيماران پيشنهاد مي‌گردد.

Background & Aim: Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD) has been considered as one of the most common chronic diseases that lead to drop in authority and function in patients, and this has caused significant challenges in the care systems. The aim of this study is to investigate the effect of self-management program on self-efficacy in patients with COPD to find efficient method to improve the patients’ health status. Material & Methods: This randomized clinical trial was performed on 50 COPD patients with moderate and severe grade who have the inclusion criteria. Patients were randomly assigned to control and intervention groups. Intervention group received the self-management program in addition to the regular care based on 5A model. All Patients were assessed by self-efficacy scale questionnaire at the beginning of the intervention and after 3 months. The t-test and chi square was used in SPSS software to analyze the data. Results: The results show that there was no significant difference between the groups in self-efficacy at first, but there was significant difference after intervention (P<0.05). Also, comparing the self-efficacy difference mean in the groups showed significant difference (P<0.05). Conclusion: Regarding to the effectiveness of short term self-management program on the improvement of selfefficacy in patients with COPD, use of self-management program in addition to routine practice care is recommended.