پديد آورندگان :
بهادر، راضيه دانشگاه علوم پزشكي جيرفت - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه داخلي جراحي , نوحي، عصمت دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني كرمان - دانشكده پرستاري و مامايي - مركز تحقيقات فيزيولوژي - گروه پرستاري داخلي جراحي , جهاني، يونس دانشگاه علوم پزشكي كرمان - دانشكده بهداشت - مركز تحقيقات مدل سازي در سلامت - گروه آمار زيستي و اپيدميولوژي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: نارسايي مزمن قلبي يك بيماري پيشرونده و محدود كننده زندگي و از مشكلات شايع تاثير گذار بر كيفيت زتدگي بيماران است. اين مطالعه با هدف تعيين كيفيت زندگي و عوامل مرتبط با آن در بيماران نارسايي مزمن قلبي انجام شد.
روش بررسي: اين پژوهش مطالعه‌اي مقطعي از نوع توصيفي همبستگي است. نمونه پژوهش 100 نفر از بيماران مبتلا به نارسايي مزمن قلبي بيمارستان امام خميني جيرفت در سال 1393 بودند. در اين مطالعه براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه كيفيت زندگي مينه سوتا (Minnesota) و پرسشنامه ويژگي‌هاي فردي استفاده شد كه در سه مرحله (بدو پذيرش، زمان ترخيص و يك ماه بعد از ترخيص) تكميل شدند. نتايج به دست آمده با آزمون‌هاي پارامتريك ضريب همبستگي پيرسون، t-test، Anova و رگرسيون چند متغيره مورد بررسي قرار گرفت ودر سطح معني‌داري (0/05>P)، با استفاده از SPSS نسخه 21 گرديد تجزيه و تحليل شد.
يافته‌ها: ميانگين وانحراف معيار نمره كيفيت زندگي بدو پذيرش، زمان ترخيص و يك ماه بعد از ترخيص به ترتيب 22/08 ±42/78، 15/66 ± 66/96، 15/08 ± 77/4 بود. آزمون آماري پارامتريك در اندازه گيري‌هاي مكرر بين زمان‌هاي مختلف اندازه گيري تفاوت معني‌داري را نشان داد. به اين معنا كه كيفيت زندگي يك ماه بعد از ترخيص به مراتب بهتر از كيفيت زندگي زمان پذيرش و زمان ترخيص بوده است. از طرفي بين كيفيت زندگي و اطلاعات فردي ارتباط معني‌داري مشاهده شد.
نتيجه‌گيري كلي: كيفيت زندگي مبتلايان به نارسايي مزمن قلبي با عواملي چون سطح تحصيلات، سابقه بيماري، طول مدت بيماري،سن، سيگاري بودن تاهل و چاقي ارتباط دارد و سه عامل آخر در كيفيت زندگي يك ماه پس از ترخيص كليدي‌تر بوده‌اند. بنابراين ضمن توجه به اهميت اين عوامل، آموزش و مراقبت پيگير اين بيماران مورد تأكيد مي‌باشد.
چكيده لاتين :
Background & Aim: Chronic heart failure, as a progressive and life-limiting illness, is a rampant problem
which affects the quality of life of patients. Hence, this study was carried out to investigate the relationship
between quality of life and related factors in patients with chronic heart failure.
Material & Methods: This is a cross-sectional study with a descriptive-correlational design. In this research,
100 patients with chronic heart failure were selected from Jiroft Imam Khomeini Hospital in 2015. Minnesota
Living With Heart Failure Questionnaire (MLHFQ) and demographic questionnaires were used to collect data.
The questionnaires were completed in three stages (admission time, discharge time, and one month after
discharge). The obtained results were analyzed, using parametric statistical tests including, Pearson correlation
coefficient (r), t-test, repeated measure ANOVA, and multivariate regression. The data were analyzed using
SPSS (V. 21), with the significance level set at (P<0.05).
Results: The results showed that the quality of life at the beginning of patients admission, at discharge time, and
one month after discharge were 77.4± 15.08, 66.96 ± 15.66, 42.87±22.08, respectively. The parametric
statistical test in repeated measures over different time points showed significant difference in quality of life. It
means that the quality of life was much better a month after discharge in comparison with the quality of life at
admission and discharge time. Moreover, a significant relationship was observed between the quality of life and
demographic data.
Conclusion: Quality of life in patients with chronic heart failure has a relationship with factors such as
education, disease background, duration of the disease ,age , smoking, marital status and obesity. The last three
factors have been more effective on the quality of life a month after discharge. Thus, regarding the importance
of these factors, education and follow-up care are highly emphasized.
