پديد آورندگان :
زياري، كرامت الله دانشگاه تهران - گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري , اجزاءشكوهي، محمد دانشگاه فردوسي مشهد - گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري , خادمي، اميرحسين دانشگاه فردوسي مشهد - گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري
كليدواژه :
آلودگي هاي شهري , برنامه ريزي بيوفيليك , تهران , منطقه14
چكيده فارسي :
برنامه ريزي شهري بيوفيليك كه از دهه 90 ميلادي به اجرا درآمد، رويكردي است كه به صورت جامع براي بسياري از آلودگيها زيست محيطي از جمله آلودگي هوا، صوتي و بصري راه حلهاي عملي ارائه مي نمايد. منطقه 14 شهر تهران به سبب افزايش شديد جمعيت طي دهه هاي گذشته به عنوان يكي از آلوده ترين مناطق اين شهر شناخته مي شود. لذا هدف اين تحقيق الگوسازي برنامه ريزي و طراحي بيوفيليك در منطقه 14 شهر تهران به منظور پياده سازي شاخص هاي قابل اجرا با توجه به شرايط اقتصادي، اجتماعي و كالبدي منطقه مورد مطالعه بوده است. از اين رو در اين تحقيق و در ابتدا به تعيين شاخص هاي شهر بيوفيليك و رتبه بندي مناطق 22 گانه شهر تهران بر اساس شاخص هاي مذكور و با مدلVikor اقدام شد و سپس الگوهاي مناسب اين منطقه جهت بيوفيليك سازي تعيين گرديدند. روشهاي مورد استفاده در اين تحقيق شامل استفاده از مدل و توزيع پرسشنامه در بين كارشناسان و تصميم گيران اين منطقه به تعداد 30 نفر بوده است. تجزيه و تحليل داده هاي بدست آمده از طريق نرم افزارهاي مختلف از جمله SPSS انجام پذيرفت. نتايج تحقيق نشان داده است كه منطقه مورد مطالعه در شهر تهران از اولويت بالايي جهت اجرايي نمودن اين نوع برنامه ريزي برخوردار مي باشد. در ساير نتايج و با توجه به نظر كارشناسان اين تحقيق، الگوهاي برنامه ريزي بيوفيليك با قابليت پياده سازي در اين منطقه مشخص گرديد.
چكيده لاتين :
Introduction
Urban populations throughout the world have grown following the industrial revolution. Population growth alongside the intensive development of cities during the past few decades have resulted in numerous issues such as dissociation between the city and nature, air and noise pollution, and traffic. Today, it is expressed that one of the necessities for compact cities is to bring nature in urban areas so as to reduce mental pressures as well as pollutions, which is called biophilic urban planning (Ziari , Zargham Fard, & Khademi, 2016). As an important principle for the design and planning of constructions, biophilic urban planning includes a set of natural design features, which are able to respond to various urban problems such as climate change, population growth, restricted resources, and humans’ inherent need to communicate with nature (Newman, Hargrous, & Desha, 2012).
As the capital of Iran and the largest city of the country, Tehran suffers from different types of pollution. It is predicted that biophilic planning could mitigate a part of the city’s environmental problems. Consequently, given the absence of recognition and planning for such a scheme in Iran, the general purpose of this study is to draw a biophilic planning and design pattern for implementation in cities, especially the dense and compact cities in this country. Among the 22 districts of Tehran, district 14 is known as one of the densest regions with high levels of pollution and degradation, suffering from a myriad of environmental problems; subsequently, this district was selected as the region to examine in the present study.
