عنوان مقاله :
كاوش در كارگاه هاي شمارۀ 26 و 28 شهر سوخته
پديد آورندگان :
سيدسجادي، منصور گروه باستان شناسي شهرسوخته و دهانۀ غلامان , مرادي، حسين سرپرست حفاري در بخش مسكوني شهر سوخته
كليدواژه :
شهر سوخته , مسكوني مركزي , دورۀ چهارم , دالان , ديوارك پشتيبان , كاوش باستان شناسي
چكيده فارسي :
كاوش در شهر سوخته سيستان سابقه اي پنجاه ساله دارد و كاوش در بخش مسكوني شهر سوخته يكي از اهداف مستمر و پيگير گروه باستان شناسي شهر سوخته و دهانۀ غالمان از سال 1378 تا كنون بوده است. طي اين سال ها در 29 كارگاه در بخش مسكوني شهر سوخته حفاري صورت گرفته است كه كاوش در ساختمان شمارۀ 1 ،20 ،26 ،و 28 از مهم ترين اين زنجيره كاوش هاي باستان شناختي به شمار مي آيد. انتخاب محل كاوش در كارگاه هاي شمارۀ 26 و 28 كه در بخش مسكوني مركزي قرار گرفته اند، بر اساس مطالعات سطحي، بررسي هاي زمين ـ مغناطيس سنجي و عكاسي هوايي با پهباد انجام پذيرفته كه از چند حيث داراي اهميت است. نخست اين كه اين كارگاه ها در بخشي از شهر سوخته قرار گرفته اند كه به نظر مي رسد محصول توسعۀ شهرنشيني و به دنبال آن گسترش ساخت وساز شهري بر اساس نياز و شرايط جديد بوده و شهرسازي در اين بخش بر اساس طرح و نقشه از پيش تعيين شده بوده است. دوم اينكه بر اساس مطالعات سطحي اين بخش از شهر سوخته شواهد زيادي از سفال هاي دورۀ چهارم استقرار در شهر سوخته عرضه داشته كه مي تواند به برداشت هاي نويني از اين دوره بيانجامد. كاوش هاي اين دو كارگاه شواهد بسيار زيادي از دورۀ چهارم استقرار ارائه كرده و نشان مي دهد كه آثار و بقاياي اين دوره در بخش هاي ديگري از تپه به ويژه بخش مركزي و شمالي نيز قابل پيگيري و رديابي است. سومين دليل، كاوش ساختارهاي معماري ويژه ايِ در ساختمان شمارۀ 26 است كه شامل يك داالن پنجاه متري روباز با هجده ديوارك پشتيبان و بخش هاي مسكوني و انباري شكل مرتبط با اين داالن مي شود كه اين سازه ها همراه با شواهد مادي بسيار زيادي به جا مانده از دورۀ چهارم و پاياني استقرار در شهر سوخته هستند.