رابطه‌ي تصوير ذهني بدني و خود كار آمدي در دانشجويان دختر دانشگاه علوم پزشكي همدان

Relationship between body image and self-efficacy in female students of Hamadan University of Medical Sciences

زمينه و هدف: تصوير ذهني بدني يكي از اصلي‌ترين فاكتورهاي خودكارآمدي محسوب مي‌شود لذا مطالعه‌ي حاضر با هدف بررسي رابطه‌ي تصوير ذهني بدني با خودكارآمدي دانشجويان دختر دانشگاه علوم پزشكي همدان انجام شد. روش اجرا: پژوهش حاضر يك مطالعه‌ي توصيفي ـ تحليلي و از نوع مقطعي بود كه در سال 1396 در بين 408 نفر دانشجويان دختر دانشگاه علوم پزشكي همدان كه به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي انتخاب شدند، انجام گرديد. ابزار گردآوري اطلاعات شامل متغيرهاي دموگرافيك، پرسش‌نامه‌ي تصوير ذهني بدني(Multidimensional Body Self-Relation Questionnaire [MBSRQ]) و پرسش‌نامه‌ي خودكارآمدي عمومي Sherer بود كه ازطريق خودگزارش‌دهي تكميل شد. داده‌ها با استفاده از نسخه‌ي 21 نرم‌افزار آماري SPSS و به كمك آزمون‌هاي همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: ابعاد رضايت از بدن و گرايش بيماري تصوير ذهني بدني به‌ترتيب در حد نسبتاً مطلوب و متوسطي ارزيابي گرديدند. خودكارآمدي دانشجويان نيز با 60/05% نمره‌ي ميانگين از حداكثر نمره‌ي قابل اكتساب در سطح متوسطي برآورد شد. نتايج تحليل رگرسيوني نشان داد كه ابعاد گرايش بيماري، وزن ذهني، گرايش تناسب و دل‌مشغولي با اضافه وزن و ارزيابي ظاهر تصوير ذهني بدني پيش‌گويي‌كننده‌ي سطح خودكارآمدي در بين دانشجويان تحت مطالعه بوده­اند. در مجموع ابعاد مختلف تصوير ذهني 14/1% از واريانس خودكارآمدي را تبيين مي‌كردند. نتيجه‌گيري: پيشنهاد مي‌شود به‌منظور بالابردن سطح خودكارآمدي دانشجويان، بسته­هاي آموزشي درخصوص بهبود تصوير ذهني بدني دانشجويان در دانشگاه­ها تدارك ديده شود.

Background and Aim: Body image is one of the main factors of self efficacy. This study aimed to investigate the relationship between body image and self-efficacy among female students in Hamadan University of Medical Sciences. Methods: This cross-sectional study was carried out on 408 female students of Hamadan University of Medical Sciences in 2017 with a stratified sampling method. To gather data, we used Multidimensional Body Self-Relation Questionnaire (MBSRQ) and general self-efficacy questionnaire and recorded demographic variables. Data were analyzed with SPSS-21 software using Pearson correlation and linear regression tests. Results: The dimensions of body areas satisfaction and illness orientation were evaluated at relatively desirable and moderate levels, respectively. Students' self-efficacy was also estimated at 60.05% of the mean score of the maximum achievable score at the moderate level. The results of regression analysis showed that the dimensions of the illness orientation, overweight preoccupation, fitness orientation, self-classified weight and appearance evaluation predicted the self-efficacy among the female students. In total, different dimensions of body image explained 14.1% of the variance of self-efficacy. Conclusion: We suggest providing training packages about body image dimensions improvement to enhance the self-efficacy of university female students.