مقايسه دو روش جراحي پيوند غشاي آمنيوتيك و پيوند اتوگرافت ملتحمه در درمان ناخنك

Comparison of Amniotic Membrane Transplantation and Conjunctival Autograft Transplantation for the Treatment of Pterygium

سابقه و هدف: ناخنك ضايعه‌اي فيبرو واسكولار و مثلثي شكل است كه بر روي ملتحمه بولبار به سمت قرنيه گسترش مي‌يابد. پاتوژنز ناخنك به فاكتورهاي متعددي بستگي دارد و تماس با نور آفتاب مهم‌ترين ريسك‌فاكتور آن مي‌باشد. درمان اصلي ناخنك جراحي است. در اين ارتباط، مطالعه حاضر با هدف تعيين اثربخشي پيوند غشاي آمنيوتيك (AMT: Amniotic Membrane Transplantation) به‌عنوان يكي از روش‌هاي درمان ناخنك و مقايسه باليني اين روش با پيوند اتوگرافت ملتحمه (CAT: Conjunctival Autograft Transplantation) انجام شد. مواد و روش‌‌ها: در مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي‌شده حاضر، 70 نفر از بيماران مراجعه‌كننده به درمانگاه‌هاي چشم بيمارستان فرشچيان همدان و يا افرادي كه با تشخيص متخصص چشم، مبتلا به بيماري ناخنك اوليه يا راجعه بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. بيماران به دو گروه 35 نفري تقسيم شدند كه يك گروه به روش پيوند غشاي آمنيوتيك و گروه ديگر با روش پيوند اتوگرافت ملتحمه جراحي گرديدند. در ادامه، التهاب و عود پس از عمل در دو گروه بررسي و مقايسه شدند. اطلاعات به‌دست‌آمده توسط نرم‌افزار SPSS 16 و با استفاده از آزمون‌هاي آماري مجذور كاي و تي مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: ميانگين سني در بيماران گروه AMT، 14/85±47/34 سال و در بيماران گروه CAT، 15/26±48/26 سال بود (P=0.778). در بيماران گروه AMT، 28/6 درصد و در بيماران گروه CAT، 8/6 درصد از بيماران التهاب را نشان دادند. علاوه‌براين در بيماران گروه AMT، 22/9 درصد و در بيماران گروه CAT، 11/4 درصد از افراد در نهايت عود را تجربه نمودند (P=0.205). نتيجه‌گيري: ميزان عود و التهاب در بيماراني كه با روش پيوند غشاي آمنيوتيك جراحي شده بودند، بيشتر از بيماران گروه پيوند اتوگرافت ملتحمه بود. هرچند اين اختلاف از نظر آماري معنادار نبود؛ اما همين ميزان اختلاف مشاهده‌شده نيز بيانگر استفاده از روش پيوند اتوگرافت ملتحمه در بيماران مي‌باشد.

Background and Objective: Pterygium is a fibrovascular and wedge-shaped lesion that extends from bulbar conjunctiva to the cornea. Pathogenesis of pterygium depends on several factors and sunlight exposure is an important risk factor for this syndrome. Surgery is regarded as the key to successful treatment of pterygium. With this background in mind, the aim of this study was to determine the effect of amniotic membrane transplantation (AMT) for the treatment of pterygium. Moreover, this technique was compared clinically with conjunctival autograft transplantation (CAT). Materials and Methods: In this randomized clinical trial, 70 patients either referred to the ophthalmologic clinic of Farshchian Hospital in Hamadan, Iran, or diagnosed by an ophthalmologist with primary or recurrent pterygium were enrolled in this study. The patients were randomly divided into two groups, (n=35). One group underwent pterygium surgery using AMT and the other one was subjected to CAT. Furthermore, the inflammation and recurrence rates after surgery were compared in both groups. Data were analyzed in SPSS software (Version16) through the Chi-square and the independent sample t-tests. Results: According to the results, the mean ages of patients in the AMT and CAT groups were 47.34±14.85 and 48.26±15.26 years, respectively (P=0.778). Moreover, inflammation was observed in 28.6% and 8.6% of patients in the AMT and CAT groups, respectively. The recurrence rates were 22.9% and 11.4% in the AMT group and CAT group, respectively (P=0.205) Conclusion: The AMT had a higher recurrence rate and postoperative inflammation, compared to the CAT. Although this difference was not statistically significant, the CAT is widely used as a treatment for patients with pterygium