نيازهاي رواني - عاطفي دختران نوجوان

Psycho-Emotional Needs of Female Adolescents

مقدمه: بدون ترديد هيچ نظام مراقبتي بهداشتي نه توانسته و نه مي‌تواند همه نيازهاي فرد و جامعه را با زيرمجموعه گسترده آن برآورده كند. به همين دليل اولويت‌بندي نيازها ضرورت مي‌يابد. نيازسنجي به معني ترجيح مطلق يك نياز بر نياز ديگر نيست؛ بلكه تشخيص مهم‌ترين نيازها، تعيين نقاط اشتراك نيازها و سنجش نسبت توجه به هر نياز در هدف‌گذاري برنامه‌هاي سلامت است. اين مطالعه با هدف ارزيابي نيازهاي رواني- عاطفي دختران نوجوان انجام شد. روش كار: در اين مطالعه مقطعي، 2010 دختر دانش‌آموز مقاطع راهنمايي و متوسطه استان مازندران، طي نمونه‌گيري تصادفي چند مرحله‌اي وارد مطالعه شدند. نيازهاي رواني- عاطفي مشاركت‌كنندگان به كمك پرسشنامه نيازهاي سلامت دختران نوجوان كه ابزاري روان‌سنجي شده مطابق با فرهنگ ايراني مي‌باشد، به روش خود اظهاري توسط مشاركت‌كنندگان بررسي گرديد. داده‌هاي به دست آمده با استفاده از روش‌هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون، آزمون تي مستقل، آناليز واريانس يك‌طرفه و آناليز رگرسيون چندگانه تحليل شدند. يافته‌ها: ميانگين و انحراف معيار نمره نيازهاي رواني- عاطفي مشاركت‌كنندگان 35.83±14.23% بود. همچنين ميانگين نمره نيازهاي نوجوانان شهري (36.85±14%) به طور معناداري از نوجوانان روستايي (24.82±14.99) بالاتر بود (p<0.001). در اين مطالعه بين نمره نيازهاي رواني- عاطفي نوجوانان با سن آنان(p<0.001) و مدرك تحصيلي مادرانشان ((p=0.03 ) ارتباط معنادار آماري وجود داشت. نتيجه‌گيري: نيازسنجي، مبتني بر تبيين فاصله بين وضع مطلوب و وضع موجود به عنوان يك روش ضروري جهت كشف ابعاد مختلف نيازهاي سلامت رواني- عاطفي دختران نوجوان و اولويت‌بندي موضوعي آن پيشنهاد مي‌گردد.

Introduction: Undoubtedly, any health care system could not meet all health needs of people. So prioritizing of the needs is necessary. Needs assessment does not mean one need is superior to another. It determines most important needs, common needs, and importance of each need in health care planning. The aim of this study was to assess the psycho-emotional needs of female adolescents. Methods: In this cross-sectional study, 2010 middle- and high-school female adolescents were recruited from randomly selected schools in Mazandaran province, Iran. Psycho-emotional needs of participants were assessed using the self-administrated culturally-sensitive Iranian Female Adolescents Health Needs Questionnaire (IFAHNQ). Data were analyzed using Pearson Correlation Coefficient, Independent T-Test, One-Way Anova and Multivariate regression. Results: Mean scores of psycho-emotional needs of participants were 35.83±14.23. The urban adolescents' scores (36.85±14) were significantly higher than the rural habitats (24.82±14.99) (p<0.001).There were significant relationships between psycho-emotional needs' scores with age (p<0.001) and mothers' education (p=0.03). Conclusion: Further studies should be conducted to investigate p sycho-emotional needs of female adolescents and its different dimensions.