ارزيابي عملكرد بره موم بر ترميم نقيصه تجربي استخوان زند زيرين در خرگوش

Evaluation of Propolis on Experimental Healing of Ulna Diaphyseal Defects in Rabbit

سابقه و هدف: پيوند خودي بهترين نوع پيوند جايگزين استخواني مي‌باشد، اما اين شيوه با محدوديت‌هايي مواجه است. لذا روش‌هاي ديگر با استفاده از مواد صناعي يا طبيعي توصيه مي‌شود. بره‌موم يك صمغ طبيعي است كه توسط زنبور از درختان استحصال مي‌شود و به‌دليل خواص بيولوژيك و فارماكولوژيك آن، كاربردهاي فراواني در طب سنتي دارد. در اين مطالعه، عملكرد بره‌موم بر ترميم نقيصه استخواني زند زيرين در خرگوش مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روش‌ها: تعداد 10 سر خرگوش سفيد نيوزلندي نر بالغ به طور تصادفي به دو گروه مساوي شاهد و آزمايش تقسيم و مورد بررسي واقع شدند. مبناي ارزيابي اين بررسي بر اساس مطالعات راديوگرافي و هيستوپاتولوژي استوار گرديد. يك نقيصه 3 ميلي‌متري در بدنه استخوان زند زيرين در هر دو گروه ايجاد شد كه اين نقيصه در گروه آزمايش توسط بره‌موم كاملاً پر شده و سپس در هر دو گروه پين‌گذاري انجام شد. يافته‌ها: نتايج راديوگرافي گواه بر اين مطب بود كه بره‌موم مي‌تواند به‌عنوان داربست، رشد استخوان را تاحدي هدايت كند. مقاطع هيستولوژيك نشان‌دهندۀ صفحات استخواني تغيير شكل يافتۀ پيشرفته در قسمت قشري همراه كانال‌هاي هاورسي در كورتكس خارجي در گروه آزمايش بود كه اين امر در گروه شاهد به‌صورت بافتي، فيبروكلاژنيزه شده همراه با مقادير مطلوبي از مغز استخوان و سلول‌هاي چربي و عروق خوني مشاهده شد. تحليل داده‌ها هيچ‌گونه تفاوت آماري معني‌داري را ميان دو گروه از لحاظ روند ترميم استخوان نشان نداد. استنتاج: به دليل اين كه بره موم داراي مواد بيولوژيك، مواد معدني و اسيدهاي آمينه و آلي خاص است، به نظر مي‌رسد با انجام مطالعات بيش‌تر بتوان اثربخشي بره موم را بر روند ترميم استخوان به وضوح نشان داد.

Background and purpose: Auto-transplantation is the best bone graft substitute, but there are some limitations. Therefore, other methods using synthetic or natural materials are recommended. Propolis is a resinous natural product derived from plant exudates collected by honeybees. It has been extensively used in folk medicine because of its biological and pharmacological activities. The present study was carried out to evaluate the osteogenic properties of propolis on healing of diaphyseal defects in rabbit ulna. Materials and methods: In this study ten healthy adult male white New Zealand rabbits were used. The animals were randomly divided into control and treatment groups (n=5 per group). Three millimeters defects were created in right diaphysis of ulna in all animals and intramedullary pins were used for bone fixation. In treatment group the defects were filled with propolis but in control group the defects were left unfilled. Results: Radiological study showed that propolis as a scaffold could somewhat guide the bone growth. Histological section showed moderately differentiated lamellar bone in the cortical part with presence of haversian canal at peripheral cortex, whereas fibrocollagenous tissue and good amount of bone marrow tissue, fat cells and bone vessels were observed in control group. The results showed no significant difference in bone healing between the two groups. Conclusion: Propolis have biological materials, minerals and amino and organic acid properties, therefore, further studies are required to clarify the efficacy of propolis on bone healing.