بررسي نقش واسطه‌ اي مقابله زوجي حمايتي در رابطه‌ استرس با سازگاري زناشويي در زنان مبتلا به سرطان پستان تحت درمان

Mediating Role of Supportive Dyadic Coping in the Association between Stress and Marital Adjustment in Women Undergoing Treatment for Breast Cancer

مقدمه: استرس ناشي از تشخيص سرطان در زنان موجب تعارض زناشويي مي گردد و به گونه اي منفي تعاملات، رضايت از رابطه و سازگاري زناشويي را در زوجين تحت تاثير قرار مي دهد. مطالعات حاكي از نقش موثر مقابله زوجي در ارتباط بين استرس و سازگاري زناشويي است. هدف پژوهش حاضر بررسي نقش پيش بيني كنندگي و ميانجيگري مقابله زوجي حمايتي در رابطه بين استرس و سازگاري زناشويي در زنان مبتلا به سرطان پستان تحت درمان بود. روش بررسي: جامعه آماري اين پژوهش زنان مبتلا به سرطان پستان تحت درمان در شهرهاي شيراز و مشهد بود كه 186 نفر به صورت داوطلبانه در اين مطالعه شركت كردند. براي گردآوري داده ها از پرسشنامه هاي استرس ادراك شده ، سازگاري زناشويي و مقابله زوجي استفاده شد. براي تحليل داده ها از رگرسيون چند متغيري و معادلات ساختاري استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه مقابله زوجي حمايتي توانسته اند به صورت مثبت و معناداري متغير سازگاري زناشويي را پيش بيني كنند. همچنين مقابله زوجي حمايتي توسط فرد و ادراك شده به طور كامل نقش ميانجي را در رابطه بين استرس و سازگاري زناشويي ايفا كرده است. نتيجه گيري: مقابله زوجي حمايتي توسط فرد و مقابله زوجي حمايتي ادراك شده نقش مهمي در رابطه استرس ناشي از بيماري با سازگاري زناشويي در زنان مبتلا ايفا مي كند به گونه اي كه نه تنها تاثيرات منفي استرس را بر سازگاري و كيفيت زناشويي كاهش داده بلكه توانسته موجب سازگاري بهتر زوجين گردد.

Introduction: Stress due to cancer diagnosis leads to marital conflict and negatively affects couple interactions, relationship satisfaction, and marital adjustment. Studies have demonstrated the effective role of dyadic coping in the association between stress and marital adjustment. The purpose of this study was to investigate the predictive and mediating role of supportive dyadic coping in the relationship between stress and marital adjustment in women undergoing treatment for breast cancer. Methods: The study population consisted of women undergoing treatment for breast cancer in Shiraz and Mashhad. The sample included 186 volunteers who participated in this study. In this study, the Perceived Stress Scale, Dyadic Adjustment Scale, and Dyadic Coping Inventory were used for collecting data. Data were analyzed using multivariate regression and structural equations. Results: The results showed that supportive dyadic coping by oneself and by the partner could positively and significantly predict marital adjustment. Additionally, supportive dyadic coping by oneself and by the partner completely mediated the relationship between stress and marital adjustment. Conclusion: Supportive dyadic coping by oneself and by the partner plays a very important role in the relationship between stress and marital adjustment in women. Therefore, supportive dyadic coping not only reduces the negative effects of stress on marital adjustment and quality, but it can improve marital adjustment