بررسي اثر هم ‌افزايي عصاره آلوئه ‌ورا و تمرينات هوازي بر وزن و حجم تومور، سطوح فاكتور التهابي اينترلوكين 6 (IL-6) و فاكتور رشد آندوتليال عروقي (VEGF) در موش ‌هاي مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: سرطان پستان از شايع ترين سرطان ها در ميان زنان به شمار مي رود. مطالعات مختلف نشان داده است كه مصرف گياهان دارويي و فعاليت بدني مي تواند نقش موثري در پيشگيري و درمان سرطان داشته باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسي اثر هم افزايي مصرف عصاره آلوئه ورا و تمرينات هوازي شنا بر سطوح فاكتور التهابي اينترلوكين 6IL-6) ) و فاكتور رشد آندوتليال عروقي(VEGF) ;در موش هاي مبتلا به سرطان پستان بود. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، 35 سر موش ماده بالب سي كه از لحاظ ژنتيكي مشابه با يكديگر بوند، به شكل تصادفي به 5 گروه 1كنترل (سالم)، 2كنترل (سرطاني)، 3 تمرين (سرطاني)، 4 عصاره (سرطاني) و 5 تمرين عصاره (سرطاني) تقسيم شدند. القاي سرطان پستان در موش هاي مورد مطالعه به روش كاشت تومور انجام شد. عصاره آلوئه ورا به ميزان mg/kgBW/day 300، به صورت زير صفاقي تزريق گرديد. زمان تمرين شنا در روز اول 10 دقيقه بود كه با افزايش روزانه پنج دقيقه به 60 دقيقه رسيد. در پايان مطالعه وزن، حجم تومور و سطوح IL-6 و VEGF در موش ها اندازه گيري گرديد. يافته ها: پس از شش هفته وزن و حجم تومور در تمام گروه هاي سرطاني مورد مداخله كاهش داشت. شش هفته تمرين استقامتي (0.008=P ) و همچنين مصرف عصاره آلوورا + تمرين استقامتي (0.006=P ) اثر معني داري بر كاهش سطح IL-6 نشان داد. علاوه بر اين، شش هفته تمرين استقامتي (0.006=P ) و همچنين مصرف عصاره آلوئه ورا + تمرين استقامتي (0.005=P ) سبب كاهش معني دار سطوح VEGF گرديد. وليكن تزريق عصاره آلوئه ورا به تنهايي اثر قابل توجهي بر سطوح IL-6 و VEGF نداشت (به ترتيب 0.224=P و 0.201=P ). نتيجه گيري: اين احتمال وجود دارد كه همراه بودن تمرينات شنا و مصرف عصاره آلوئه ورا از طريق مهار وضعيت التهابي بتواند سطوح سايتوكاين التهابي 6 -ILو به دنبال آن VEGFرا كاهش دهد.