مقايسه اثربخشي واقعيت درماني گروهي و نوروفيدبك بر اضطراب و افسردگي زنان مبتلا به سرطان پستان: يك مطالعه با كارآزمايي باليني

مقدمه: هدف اصلي پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي دو روش درماني واقعيت درماني و نوروفيدبك بر علايم روان شناختي اضطراب و افسردگي زنان مبتلا به سرطان پستان بود. روش بررسي: با بهره گيري از روش كاربندي باليني با شيوه پيش آزمون، پس آزمون، پيگيري از ميان 135 نفر از زنان مبتلا به سرطان پستان شهر آمل در سال 1395، تعداد 45 نفر انتخاب و معيارهاي ورود و خروج كنترل شدند. آزمودني ها به صورت تصادفي به سه گروه تقسيم شدند و در سه مرحله پرسشنامه هاي افسردگي بك (BDI) و اضطراب صفت و حالت (STAI) را تكميل كردند. به گروه هاي اول و دوم به ترتيب درمان هاي واقعيت درماني و نوروفيدبك ارايه شد، در حالي كه گروه سوم درماني دريافت نكرد. يافته ها: داده هاي پژوهش به وسيله آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيره تحليل شدند. يافته ها تفاوت معناداري براي ميانگين نمرات افسردگي، اضطراب صفت و حالت در طي درمان ميان گروه هاي تحقيق نشان داد. در مرحله پس آزمون ميانگين نمرات افسردگي هر دوگروه تحت درمان بطور معنادار پايين تر از گروه كنترل بود (P≤0/05) و برتري اثرات درمان با واقعيت درماني بود. در پس آزمون همچنين ميانگين نمرات اضطراب صفت و حالت در گروه واقعيت درماني از گروه كنترل پايين تر بود (P≤0/05)، در حالي كه براي گروه نوروفيدبك تنها يك روند بهبود نسبت به شرايط كنترل بدست آمد. در پيگيري 4 ماهه كليه اثرات درماني افزايش يافت كه حاكي از اثرات ماندگار هر دو درمان داشت (P≤0/05). در مجموع ميانگين اضطراب وافسردگي بيماران مبتلا به سرطان پستان به دنبال درمان هاي روان شناختي از 2/28 تا 6/64 نمره نسبت به حالت پايه بهبود معنادار يافت. نتيجه گيري: واقعيت درماني و نوروفيدبك موجب كاهش اضطراب و افسردگي زنان مبتلا به سرطان پستان مي شود و اثر واقعيت درماني بر نوروفيدبك برتري دارد. با توجه به صرفه اقتصادي و دسترسي آسان تر واقعيت درماني به عنوان يك درمان تكميلي براي بيماران سرطان پستان پيشنهاد مي شود.

Introduction: The aim of the current research was to compare the effectiveness of neurofeedback therapy and reality therapy in improving the psychological symptoms of depression and state-trait anxiety in women with breast cancer. Methods: In a clinical trial with a pretest-posttest and follow-up design, 45 of 135 breast cancer patients in Amol city in 2017 were enrolled after controlling for inclusion/exclusion criteria. Subjects were randomly divided into 3 groups: reality therapy, neurofeedback therapy, and control. All participants completed the Beck Depression Inventory (BDI) and the State-Trait Anxiety Inventory (STAI) at 3 time points. Data were analyzed using a MANCOVA test. Results: Significant differences were observed in the mean DPI and STAI scores among the three groups at posttreatment. Lower mean posttest depression scores were obtained for the two therapy groups compared with the control group, with better results for the reality therapy (p<0.05). The mean STAI score was significantly lower for the reality therapy group than for the control group (p<0.05), while only a positive trend was observed for the neurofeedback. In sum, a significant improvement of 2.28 to 6.64 points relative to baseline was observed in the mean depression and anxiety scores after the psychological therapies. These therapeutic effects even increased over the 4 months of follow-up, indicating the consistency of therapeutic effects for both treatments (p<0.05). Conclusion: The reality therapy and neurofeedback therapy could effectively decrease state-trait anxiety and depression symptoms in breast cancer patients, with robust effects for reality therapy, and are recommended to these patients. Given the economy and availability of reality therapy, we recommend reality therapy as an adjunct treatment for breast cancer patients.