شماره ركورد :
1074549
عنوان مقاله :
تعيين عوامل مرتبط با انگيزه اقدام به خودكشي در ايران: مطالعه مرور منظم و متاآناليز
عنوان به زبان ديگر :
Factors Related to Suicide Attempt in Iran: A systematic Review and Meta-Analysis
پديد آورندگان :
نظرزاده، ميلاد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده بهداشت - گروه اپيدميولوژي , بيدل، زينب دانشگاه علوم پزشـكي ايـلام - دانشكده بهداشت - گروه اپيدميولوژي باليني , ايوبي، عرفان دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده بهداشت - گروه اپيدميولوژي , سوري، حميد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده بهداشت - گروه اپيدميولوژي , سايه ميري، كوروش دانشگاه علوم پزشكي ايلام - مركـز تحقيقـات پيشـگيري از آسيبهاي رواني اجتماعي
تعداد صفحه :
12
از صفحه :
352
تا صفحه :
363
كليدواژه :
خودكشي , مشكلات اجتماعي , اقدام به خودكشي , متاآناليز
چكيده فارسي :
مقدمه: از آنجايي كه خودكشي در حال تبديل شدن به يكي از مشكلات بهداشت عمومي در كشور است و با توجه به اين كه نظام مراقبت و گزارش‌دهي دقيقي در رابطه با آن وجود ندارد، لذا جمع‌بندي نتايج مطالعات انجام شده در سال‌هاي گذشته براي شناخت بهتر مهم‌ترين علل اقدام به خودكشي در كشور حائز اهميت است. هدف مطالعه حاضر، تعيين مهم‌ترين عوامل خطر اجتماعي اقدام به خودكشي در ايران با استفاده از روش متاآناليز توصيفي مي‌باشد. روش كار: كليه پايگاه‌هاي اطلاع‌رساني داخلي، با كليد واژه خودكشي، و پايگاه‌هاي PubMed و Science direct با استراتژي جستجوي Suicide and Iran جستجو شد. جستجو محدود به بيست سال اخير و به روز شده تا فروردين 1391 بود. از ميان 2526 مقاله از جستجوي اوليه، 20 مطالعه از 16 استان كشور وارد متاآناليز شدند. با توجه به نوع داده‌ها، مدل تصادفي مانتل- هنزل براي تحليل انتخاب شد. براي بررسي علت ناهمگني، تحليل زيرگروه و متارگرسيون به كار رفت. يافته‌ها: با توجه به 20 مطالعه وارد شده به تحليل، فراواني مشكلات خانوادگي به عنوان يكي از مهم‌ترين علل خودكشي 30% (فاصله اطمينان 95%: 37 تا 23 درصد)، مشكلات زناشويي 26% (فاصله اطمينان 95%: 33 تا 20 درصد)، شكست تحصيلي 5% (فاصله اطمينان 95%: 3 تا 8 درصد) و مشكلات اقتصادي 12% (فاصله اطمينان 95%: 15 تا 8 درصد) برآورد شد. همچنين هيچ‌كدام از متغيرهاي مظنون به ايجاد ناهمگني معنادار نشدند. نتيجه‌گيري: شايع‌ترين علت اجتماعي خودكشي در طي دو دهه اخير در افراد اقدام‌كننده، درگيري‌هاي خانوادگي است. از اين‌رو با انجام مداخله و تهيه برنامه‌هاي آموزشي مناسب با فرهنگ هر منطقه ممكن است بتوان ميزان بروز خودكشي در جامعه را كاهش داد.
چكيده لاتين :
Introduction: Suicide is becoming a growing public health problem in Iran however there is no surveillance system or strength reporting system on it. Therefore, combining recent relevant studies is important to detect related risk factors and to help public health decision making. The present study aimed to determine the social-related factors of suicide attempts using a descriptive meta-analysis method in Iran. Methods: All domestic scientific databases were searched using “Suicide” keyword. A search was also done using keywords of “Suicide and Iran” in PubMed and Science direct databases. Searching time was limited to a period of the past twenty years until March 20, 2012. Overall, 2526 articles were retrieved through the initial search. Finally, 20 studies from 16 provinces were included for the analysis. Random effect model of Mantel-Haenzel, Meta-regression and subgroup analyses were employed to assess the cause of heterogeneity among the selected studies. Results: Using 20 selected studies, frequency of family conflict as one of the most important causes of suicide attempts was 30 percent (95% CI=23-37). Other related factors were marriage problems (26% 95% CI= 20-33), economical constrains (12% 95% CI= 8-15), and educational failure (5% 95% CI=3-8). None of the variables suspected to heterogeneity were significant. Conclusion: In Iran, family conflict was the most prevalent cause of suicide attempts within the past two decades. So, using effective interventions, and providing appropriate training programs tailored to each region's culture, the incidence of suicide can be reduced in the community.
سال انتشار :
1391
عنوان نشريه :
تحقيقات نظام سلامت حكيم
فايل PDF :
7658814
عنوان نشريه :
تحقيقات نظام سلامت حكيم
لينک به اين مدرک :
بازگشت