بررسي تاثير اجراي برنامه تمريني و آموزشي مانور تروما در آمادگي كاركنان در بيمارستان منتخب نظامي در مقابله با بحران

The Study Of effect of Performaning a Plan Of Training–Exercising Trauma maneuver On Preparendness Of The Selectedmilitaryhos Staff To Deal With crisis

مقدمه: در بيمارستان ها هر گونه حادثه غير مترقبه به عنوان بحران تلقي شده و مي بايست به صورت صحيح مديريت و كنترل شود تا از تبديل آن به فاجعه جلوگيري گردد. هدف از اين مطالعه تأثير اجراي مانور بر ميزان آمادگي كاركنان در يك بيمارستان نظامي بود. روش كار : اين مطالعه از نوع نيمه تجربي قبل و بعد روي 73 نفر از كاركنان يك بيمارستان نظامي انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته روا و پايا شده يك هفته قبل و بعد از مداخله برنامه تمريني دورميزي و آموزشي و مانور سراسري توزيع گرديد و با استفاده از نرم افزار SPSS 20 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها : ميانگين امتيازات حيطه هاي مختلف آمادگي قبل و بعد از مداخله به ترتيب برابر 23/07,22/74 بودكه اين تفاوت از لحاظ آماري معنادار نبود .(P=0/693) تفاوت معناداري در حيطه هاي مختلف برداشت كاركنان از بحران(P=0/337 (، سازماندهي)،(P=0/219 آموزش (P=0/228)، آگاهي(P=0/928) و مهارت كاركنانP=0/112)) مشاهده نشد ولي در حيطه هاي برنامه ريزي(P=0/049) و دانش و نگرشP=0/000)) اين تفاوت از نظر آماري معني داري بود. نتيجه گيري : بررسي حيطه هاي آمادگي كاركنان قبل و بعد از مداخله، مؤيد ارتقاي ناهمگون اين حيطه ها در طي مداخله مانور تروما است كه يكي از مهمترين دلايل آنها ضعف در سناريو نويسي است ؛ بنابراين مي بايست موضوع آمادگي كاركنان بهداشتي و درماني مورد توجه سياستگذاران و مديران ارشد نظام سلامت قرار گيرد و به اجراي يك مانور خلاصه نگردد.

Introduction: In hospitals disaster is regarded as a crisis and must be properly managed and controlled to prevent its conversion into a scandal. The aim of this study was to determine the effect of manouver on the readiness of employees in a military hospital. Methods: A quasi-experimental study (before and after design) was conducted on the 70 personnel in a military hospital. Data were collected using a valid and reliable questionnaire and analyzed using SPSS software( v. 20). Results: The mean score of readiness scopes before and after the manouver were 22.74 and 23.74, respectively. This difference was not statistically significant (p=0.693). Except for planning and knowledge & attitude scope (p=0.049) and attitude (p=0.000) , there were no significant difference regarding different scopes such as staff’s concept a bout the disaster (p=0.337), organizing (p=0.219), education (p=0.228), Awareness (p=0.928) and skill (p=0.112). Conclusion: Some degree of heterogenity in the process of the promotion of the scopes have seen during the intervention (trauma manouver).One of the reasons is weakness in designing the scenarios .Therefore readiness of health workers should be considered by policy-makers and senior managers of the health system.