ارزيابي كاركرد هماهنگي سازمان‌هاي مسؤول در مديريت بلاياي طبيعي

Assessment of Coordination among Lead Agencies of Natural Disasters Management in Iran

مقدمه: در بلاياي طبيعي گسترده، مديريت بلايا بر عهده سازمان‌هاي مختلفي است كه هر يك عهده‌دار مسؤوليت خاصي مي‌باشند. هماهنگي، يكي از مسايل و چالش‌هاي بزرگ مديريت بلاياي طبيعي است كه تا حد زيادي ناشي از ماهيت گسترده فعاليت‌هاي مرتبط با بلايا مي‌باشد. مديريت موفق بلاياي طبيعي مستلزم همكاري و هماهنگي بين سازمان‌هاي مسؤول بوده و هدف نهايي آن، كاهش خسارات و زيان‌هاي ناشي از بلايا است. روش كـار: مقاله حاضر يك مطالعه كيفي با رويكرد تحليل محتوا بود كه به روش مصاحبه ساختار يافته انجام گرفت. حجم نمونه شامل 28 نفر از مديران و متخصصان سازمان‌هاي اصلي مسؤول در امر بلايا بود. روش جمع‌آوري اطلاعات، مصاحبه عميق و تحليل متن مصاحبه بود. يافته‌ها: عدم تعيين فرمانده واحد بر اساس هر يك از بلاياي طبيعي، نظارت و كنترل‌هاي ضعيف، عدم تشكيل بانك اطلاعاتي جامع مديريت بلايا، نبود برنامه ملي پاسخ به بلايا، عدم اصلاح و به روز رساني قوانين، دستورعمل‌ها، آيين‌نامه‌ها و استانداردها، كلي‌گويي قوانين و نامشخص بودن جزئيات عمليات‌ و شرح وظايف سازمان‌ها، نامؤثر بودن جلسات و مانورها در تمرين هماهنگي‌هاي بين سازماني و شناخت نقاط اتصال، ارتباطات سازماني ضعيف مهم‌ترين علل مؤثر در هماهنگي نامطلوب در مديريت بلايا بودند. نتيجه‌گيري: با توجه به وابستگي‌ها و روابط موجود بين سازمان‌هاي مسؤول در مديريت بلايا هماهنگي بين سازماني اهميت بالايي پيدا مي‌كند. تلاش براي تقويت هماهنگي‌هاي بين سازماني بايد از مرحله پيش از بلايا صورت گيرد تا آمادگي‌هاي لازم در زمان پاسخ به بلاياي طبيعي ايجاد گردد.

Introduction: In vast natural disasters, disaster management is undertaken by several organizations with special duties. Lack of proper coordination is a main problem and challenge for natural disaster management which is caused by undefined disaster activities. Cooperation and coordination between responsible organizations result in successful natural disaster management. Methods: This qualitative study with content analysis approach was conducted through structured interviews. Twenty eight related organizations' managers and experts responsible for disasters were deeply interviewed. Data were analyzed using content analysis approach. Results: The most important factors in disaster mismanagement included lack of appointing unique commander based on each natural disaster, weak supervisions and controls, lack of forming comprehensive data bank for disaster management, lack of national plans for disasters, lack of improved and updated rules and regulations, non-defined operational procedures and organizations functions, lack of effective maneuvers for exercising inter-organizational coordination and recognizing connection points, and weak organizational communication. Conclusion: I nter-organizational coordination is important in disaster management. Efforts should be made to reinforce inter-organizational coordination from pre- disaster stage to necessary preparations at time of response to natural disasters.