بررسي ميزان آگاهي و نگرش كاركنان نظامي در پيشگيري از اعتياد با ارائه الگوي مناسب

Assess of knowledge and attitudes of military personnel in the prevention of addiction by providing a suitable model

مقدمه: اعتياد به مواد مخدر به عنوان يك معضل فردي – اجتماعي كانون توجه متخصصان در حوزه‌هاي مختلف قرار گرفته است. مطالعه حاضر با هدف بررسي ميزان آگاهي كاركنان پايور و وظيفه نظامي در پيشگيري از اعتياد و ارائه الگوي مناسب انجام شد. روش‌كار: مطالعه توصيفي- مقطعي بر‌ روي 900 نفر از كاركنان نظامي به روش نمونه‌گيري تصادفي– طبقه‌اي با استفاده از پرسشنامه خود‌ايفا در استان سيستان و بلوچستان انجام شد. روايي پرسشنامه با استفاده از روايي محتوي كيفي و پايايي آن با روش آزمون مجدد در دو مرحله به فاصله يك هفته توسط 15 نفر از پرسنل و ضريب همبستگي حاصل از دو آزمون 0/81=r و همچنين پايايي دروني با استفاده از آزمون الفاي كرونباخ 0/78 مورد تاييد قرار گرفت. يافته‌ها: در خصوص پيشگيري از اعتياد در ميان پايوران و سربازان به ترتيب 45/6% و 25% ميزان آگاهي مطلوب بود و 94/8% از پرسنل نگرش مطلوب نسبت به پيشگيري از اعتياد داشتند. بين ميزان آگاهي، سن، سطح تحصيلات، سابقه خدمت، درجه، وضعيت زندگي والدين همچنين بين نوع نگرش و سطح تحصيلات، تأهل، وضعيت زندگي والدين و اعتياد اقوام رابطه معني‌داري وجود داشت(0/05>P). نتيجه‌گيري: پرسنل سازمان سطح آگاهي مطلوبي نسبت به پيشگيري از اعتياد و مواد مخدر نداشتند. اين امر نشان مي دهد كه اجراي هدفمند و اصولي برنامه‌هاي آموزشي به منظور ارتقاء سطح آگاهي پرسنل ضروري به نظر مي‌رسد. با توجه به موثر بودن الگوي اعتقاد سلامتي در مطالعات مختلف جهت تغيير نگرش و افزايش آگاهي جهت پيشگيري و كنترل رفتارهاي پرخطر از جمله اعتياد پيشنهاد مي‌شود.

Introduction: Drug addiction is a major problem. These have been a personal issue - the focus of social scientists in various fields. In the present study, we were decided to Assess of knowledge and attitudes of military personnel in the prevention of addiction by providing a suitable model. Methods: This was a cross - sectional study was performed on 900 military personnel to random sampling - stratified by using a selfadministered questionnaire in province of Sistan and Baluchestan. Method reliability was fulfilled (test-retest) in two-week interval by 15 personnel and correlation coefficients obtained from the two tests r =0.81. The internal reliability by using Cronbach's alpha was approved 78/0. Results: The Suitable knowledge about prevention of drug abuse among the officers and soldiers was 45/and that 94/of staff had a favorable attitude towards prevention of drug abuse. Between knowledge, age, education, work experience, degree status, Parents living conditions, Addiction relatives and between attitude and level of education, marital status, Parents living conditions, Addiction relatives, there was no significant relationship (P<05/0). Conclusions: The knowledge of the staff towards prevention of drug addiction was not good knowledge. This show that the purpose and principles of training programs to enhance staff knowledge seems necessary. According to various studies to be effectiveness of the health belief model in changing attitudes, increase awareness for prevention and control of risk behaviors, including addiction is recommended.