بررسي نقش تجربه خشونت كودكي در سلامت روان افراد 18 ساله و بالاتر شهر تهران

Role of Violence Experiences in Childhood on Mental Health of Individuals aged 18 Years and Older in Tehran, Iran

مقدمه: تجربه خشونت در كودكي، اثرات مخرب رواني گسترده‌اي در بزرگسالي تا مرگ را شامل مي‌شود. هدف مطالعه حاضر، تعيين نقش تجربه خشونت كودكي در سلامت روان افراد 18 ساله و بالاتر شهر تهران است. روش كـار: پژوهش حاضر توصيفي- تحليلي و مقطعي بود. جامعه آماري، تمام افراد بالاي 18 سال ساكن مناطق 22گانه شهر تهران را شامل مي‌شد. حجم نمونه 550 نفري با استفاده از نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب گرديد. ابزار گردآوري پرسشنامه، پرسشنامه تجربه خشونت كودكي (سازمان جهاني بهداشت 2011) و پرسشنامه سلامت عمومي (گلدبرگ و هيلير 1979) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي t براي نمونه‌هاي مستقل، آناليز واريانس يك‌طرفه و رگرسيون لجستيك تك‌متغيره و چند متغيره در SPSS آناليز شد. يافته‌ها: بين متغيرهاي جنس، سن، محل تولد، وضعيت تأهل، تحصيلات، شغل، درآمد، سابقه بيماري رواني در خانواده، سابقه بيماري رواني فرد، سابقه اعتياد در خانواده و سابقه مصرف الكل در خانواده با تجربه خشونت كودكي رابطه معنادار آماري مشاهده شد p<0.05.24.5% افراد، مشكوك به اختلالات رواني و 6% داراي تجربه خشونت كودكي زياد بودند. تجربه خشونت كودكي در حيطه‌هاي سه‌گانه عدم حمايت والدين، خشونت خانگي و خشونت اجتماعي بر سلامت روان افراد مؤثر بودند (p<0.05). مهم‌ترين متغيرهاي مؤثر بر سلامت روان عبارت بودند از: تجربه خشونت كودكي، سابقه اعتياد خانواده، سابقه مصرف الكل خانواده و منطقه محل سكونت (p<0.05). نتيجه‌گيري: تدوين و اتخاذ راهكارها و تدابير در سطح خانه و خانواده، مدارس و محيط‌هاي آموزشي، جامعه محلي و ملي به كاهش تجربه خشونت كودكي و پيامدهاي رواني آن در بزرگسالي منجر خواهد گرديد.

Introduction: The history of violence against children is as long as human’s life. It has deep mental adverse outcomes on affected people from adulthood to death. The aim of this study was to assess the role of violence experiences in childhood on mental health of individuals aged 18 years and older in Tehran. Methods: It was a cross-sectional study. A total of 550 individuals aged 18 years and older residing in the 22 regions of Tehran were selected using cluster sampling. The data were gathered using the Adverse Childhood Experiences International Questionnaire (2011) developed by the World Health Organization and the General Health Questionnaire (Goldberg & Hillier 1979). Data were analyzed in the SPSS17 using the t-test, one way ANOVA and logistic regression tests. Results: The most important factors affecting violence experiences in childhood were as follows: gender, age, location of birth, marital status, education, job, income, mental disease in family, history of mental disease, addiction in family and alcohol consumption in family (p<0.05). Among the participants, 24.5% suffered from mental disorders. Three out of four domains of violence experiences in childhood were affecting mental health: not protecting by parents, household violence and social violence (P<0.001). The most important factors affecting mental health were as follows: violence experiences in childhood, alcohol consumption in family, addiction in family and district (p<0.001). Conclusion: Developing and adopting solutions and policies in the household level, schools and educational institutions level, local level and national level could result in reducing violence experiences in childhood and its mental outcomes in adulthood.