ارزيابي توليد علوفه در كشت مخلوط ذرت:سويا و ارزن مرواريدي: سويا

Evaluation of forage production in maize-soybean and pearl millet-soybean intercroppings

به منظور يافتن جايگزيني براي كشت خالص تابستانه‌ي ذرت علوفه‌اي (Zea mays)، سيستمهاي كشت مخلوط ارزن مرواريدي (Pennisetum glaucum): سويا (Glycine max) (P:G) و ذرت: سويا (Z:G) و آرايشهاي كشت جايگزيني (XXG، XXGG و XGG) و افزايشي (X%100 G%25، X%100 G%50 و X%83 G%67) به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي طي سالهاي 1391 و 1392 در مزرعه تحقيقاتي پرديس كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه تهران، در كرج بررسي شد (G و X بترتيب: سويا و گياه غلات شامل ذرت، Z يا ارزن، P). نتايج نشان داد كه عملكرد علوفه‌ي غلات و علوفه‌ي مخلوط در Z:G از P:G به ميزان چشمگيري بيشتر بود. غلات در كشت مخلوط جزء غالب بودند و غالبيت ذرت بيشتر از ارزن بود. سيستم و آرايش كشت مخلوط بر كل نسبت برابري زمين (LER) اثر معني‌داري نداشت. بيشترين LER، 1.15 در P%100 G%25 سال 1392 و 1.07 در Z%83 G%67 سال 1393 بدون احتساب چين دوم ارزن و 1.10 در PGG با داده هاي مجموع دو چين ارزن در سال 1393 ثبت شد. در X%83 G%67، با وجود تراكم 83 درصد غلات نسبت به كشت خالص، LER براي ذرت 0.95 ولي براي ارزن 0.70 بود. در جمع‌بندي كلي، آرايشهاي افزايشي با درصد كمي سويا و يا با كاهش مختصري در سهم غلات، براي نيل به مقادير بالاتر LER پتانسيل بيشتري داشتند. از اين رو كشت مخلوط، بويژه آرايش افزايشي، ميتواند جايگزين‌هايي مناسب براي كشت خالص در توليد علوفه با كيفيت دلخواه و افزايش تنوع در اكوسيستم و همسو با پايداري فراهم نمايد.

In order to find an alternative to summer monoculture forage maize (Zea mays), intercropping systems of pearl millet (Pennisetum glaucum): soybean (Glycine max) (P:G) and maize: soybean (Z:G) and intercropping patterns, substitutive (XXG, XXGG and XGG) and additive (X%100G%25, X%100G%50 and X%83G%67) were evaluated as factorial in RCBD at research field of Agriculture and Natural Resources College of Tehran University in Karaj during 2013 and 2014 (G and X respectively: soybean and cereal including maize, Z, or pearl millet, P). Results showed that yields of cereal forage and mixed forage in Z:G were significantly higher than P:G. Cereals were dominant component in intercrop and the dominance of maize was higher than millet. Intercropping system or pattern did not affect total land equivalent ratio (LER).The highest LER was recorded 1.15 by P%100G%25 in 2013 and 1.07 by Z%83G%67 in 2014 without 2nd cut of pearl millet, and 1.10 by PGG in 2014 with sum of 2 cuts of pearl millet. In X%83G%67 despite the 83% cereal density of monoculture, partial LER was 0.95 for maize but 0.70 for pearl millet. It is concluded that additive patterns with a small ratios of soybean or with some decrease in ratios of cereal component, tend to have potential to achieve higher LERs. Thus intercropping, specially additive pattern can provide suitable alternatives to monoculture in production of forage with customized quality and higher diversity in ecosystem, in consistent with sustainability.