اثر تلقيح بذرها با باكتري هاي محرك رشد بر برخي شاخص هاي جوانه زني، بيوشيميايي و محتواي برخي عناصر رازيانه (Foeniculum vulgare L.) تحت تنش شوري

Effect of seed inoculation with Plant Growth Promoting Rhizobactria (PGPR) on some germination, biochemical indices and element contents of fennel (Foeniculum vulgare L.) under salinity stress

ا توجه به توسعه كشت گياهان دارويي و روند افزايش اراضي شور و همچنين اهميت روزافزون كاربرد كودهاي زيستي در راستاي نيل به كشاورزي پايدار، مطالعه حاضر جهت بررسي واكنش شاخص‌هاي جوانه‌زني و بيوشيميايي گياه رازيانه به تلقيح با باكتري‌هاي محرك رشد در شرايط تنش شوري اجرا شد. آزمايش به صورت فاكتوريل دو عاملي در قالب طرح پايه كاملاً تصادفي در چهار تكرار با تلقيح بذور با باكتري در 5 سطح (PF2 و PF56 از سودوموناس فلورسنس، باسيلوس سابتيليس، ازتوباكتر و عدم تلقيح) و تنش شوري در سه سطح (صفر، 4- و 8- بار) در آزمايشگاه دانشكده كشاورزي دانشگاه ياسوج در سال 1395 انجام شد. نتايج نشان داد كه تنش شوري صفات محتواي پروتئين محلول، فعاليت آنزيم آسكوربات پراكسيداز، فسفر گياهچه، پتاسيم گياهچه، درصد جوانه‌زني، صفات شاخص وزني و طولي بنيه را كاهش داد و محتواي سديم و نسبت سديم به پتاسيم گياهچه را افزايش داد. در هر سه سطح تنش شوري به ترتيب بيشترين و كمترين درصد جوانه‌زني از بذرهاي تلقيح شده با PF2 و بذرهاي تلقيح نشده به‌دست آمد. در تنش 8- بار بيشترين پروتئين محلول (0/841 ميلي‌مول بر گرم وزن تر بذر) و كمترين نسبت سديم به پتاسيم (0/674 درصد) از سويه PF2و كمترين پروتئين محلول (0/531 ميلي‌مول بر گرم وزن تر بذر) و بيشترين نسبت سديم به پتاسيم (1/081درصد) از تيمار بدون تلقيح بدست آمد. به طور كلي تيمارهاي زيستي از طريق افزايش فعاليت آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيدانت و حفظ تعادل عناصر در بذر و گياهچه در بهبود جوانه‌زني گياه رازيانه در شرايط تنش شوري مؤثر بود.

Resistance to powdery mildew disease were evaluated using 17 wheat landraces in the field and greenhouse environments. The field experiment was performed at three disease hotspots in Sari, Gorgan and Moghan under natural disease incidence and the reaction of the genotypes was evaluated at adult plant stage. In order to evaluate the resistance of the genotypes at seedling stage, the isolates of the disease were collected from different regions and the pathotypes were identified by inoculation on the differential varieties. The results of field evaluation indicated that the average reaction level of genotypes to the disease in Sari and Gorgan was similar and lower than Moghan. 10 pathotypes were identified, all of which had virulence factors for Pm2, Pm3a, Pm3c, Pm3g, Pm4a, Pm5, Pm6 and Pm8. Shamrock (with unknown R gene), Normandie (Pm1+ Pm2+ Pm9), Axona (Pm2+Pm3d+Mld), Maris Dove (Mld+Pm2) and Wembley (Pm12) varieties were resistant to the all pathotypes. The presence of Pm7 was postulated in genotype 7, so that the resistance spectrum of this genotype was similar to Transfed. Genotypes 4 and 11 appeared resistant or moderately resistant at adult plant stage while they were susceptible to the all pathotypes at seedling stage and therefore, they were identified as genotypes with adult plant resistance. The total results of this research led to identification of seedling and adult plant resistance sources with different resistance gene combinations which could be exploited in breeding programs.