رابطه هوش معنوي و اخلاقي با رهبري تحول‌ آفرين

Relationship between Spiritual Intelligence and Moral Intelligence with Transformational Leadership

زمينه: در حالي‌كه بسياري از تحقيقات انجام شده در زمينه رهبري‌ تحول‌آفرين تمركزشان روي خود رهبران بوده است، تأكيد پارادايم جديد مديريت و رهبري بر اين است كه تك تك كاركنان مي‌توانند به جاي انفعال و اثرپذير بودن، نقش فعال‌تري را در زندگي سازماني ايفا و خود به عنوان عامل تغيير عمل كنند. امروزه به نظر مي‌رسد كه دو مفهوم هوش معنوي و هوش اخلاقي بر ميزان تحول‌آفريني رهبران و كاركنان به مثابه عاملان تغيير سازماني تأثيرگذار است. با اين پيش‌فرض علمي، اين مقاله هدف بررسي رابطه بين هوش معنوي و هوش اخلاقي با رهبري تحول‌آفرين را دنبال مي‌كند. روش: روش تحقيق به كار رفته در اين مطالعه از لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ جمع‌آوري داده‌ها توصيفي پيمايشي است. داده‌هاي مورد نياز پژوهش از بين يك نمونه 180 نفره از كاركنان و مديران وزارت اقتصاد و دارايي در تهران به صورت نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي جمع‌آوري و فرضيات و الگوي مفهومي تحقيق به ترتيب با استفاده از ضريب همبستگي اسپيرمن و مدل‌سازي معادلات ساختاري مورد آزمون قرار گرفته است. يافته‌ها: نتايج آزمون‌هاي آماري و شاخص‌هاي محاسبه شده نشان مي‌دهد كه الگوي مفهومي پژوهش با داده‌هاي گردآوري شده از نمونه آماري برازش خوبي دارد و رابطه بين هر دو نوع هوش معنوي و هوش اخلاقي با رهبري تحول‌آفرين مثبت و معنا‌دار است. نتيجه‌گيري: نتايج تحقيق بيان‌گر اين است كه هوش معنوي در مقايسه با هوش اخلاقي، رابطه قوي‌تري با رهبري تحول‌آفرين دارد. به اين معني كه داشتن ويژگي‌هايي چون الهام‌بخشي، خلاقيت، صداقت و راستي، نگرش كل‌گرا و تمايل به آموزش در رهبر منجر به ايجاد انگيزش معنوي در كاركنان مي‌شود و آنان را در ايجاد و پي‌گيري تغييرات بنيادين در سازمان ترغيب مي‌كند.

Background: While many studies has been focused on leaders in the field of evolutionary leadership, new paradigm of leadership and management states that individual employees can interact actively and play important role in organizational life and can act as agents of change. Today it seems that the two concepts of "spiritual intelligence" and "moral intelligence" affects on the leaders and employees evolutionary roles as agents of organizational change. This paper aims to examine the relationship between spiritual intelligence and moral intelligence with the evolutionary leadership Methods: The research method used in this study in terms of the goals is applied research and in terms of the data collection is descriptive survey. Data is gathered from 180 members of staff and managers as a sample at the Iranians Ministry of Economy and Finance at Tehran. Hypotheses and conceptual model of study have been tested by Spearman's correlation coefficient and structural equation modeling. Results: Statistical analysis and indices indicate that the conceptual model is a good fit to the data sample and the relationship between both moral and spiritual intelligence with evolutionary leadership is positive and significant. Conclusion: The results suggest that spiritual intelligence in compare with moral intelligence has stronger leadership with evolutionary relationship. That means having features such as inspiration, creativity; integrity and honesty, attitude and willingness to learn led to spiritual motivation in staff and they encourage the creation and pursuit of fundamental changes in the organization.