بررسي عملكرد قانون زكات در ايران

زكات از واجبات اديان الهي از جمله اسلام بوده و به دليل اهميت آن، قريب به نيم قرن است كه اجراي آن در بعضي از كشورهاي اسلامي به صورت قانون درآمده است. در ايران نيز در سال 1390 قانون زكات به تصويب رسيده و اجرا مي­گردد. مقاله حاضر با روش تحليل آماري درصدد است تا بر اساس اطلاعات آماري استان­هاي كشور در سال 1393 و 1396 به بررسي قانون زكات كشور بپردازد. از آنجا كه ميزان اموال مورد تعلق زكات محدود مي­باشد، به نظر مي­رسد تصويب قانون بيشتر صبغه احساسي و ايدئولوژي و متأثر از قانون زكات ديگر كشورها بوده و اجراي اين قانون با چالش­هايي مواجه بوده و ضروري است تا اقداماتي در جهت ارتقاء كارآمدي آن انجام پذيرد. از آنجا كه بر اساس قانون مصوب، عمده هزينه­هاي اجرايي قانون از طريق بودجه عمومي تأمين گرديده و تنها آمار هزينه تبليغات قابل اعتماد بوده، لذا نمي­توان از روش هزينه- فايده استفاده كرد و با توجه به در اختيار داشتن اطلاعات آماري تنها براي دو سال 1393 و 1396 از روش تحليل محتوا براي بررسي عملكرد قانون زكات در كشور استفاده مي­شود. نتايج مقاله ضرورت بازنگري قانون را نشان مي­دهد.