پديد آورندگان :
هاشمي، مهدي دانشگاه علوم پزشكي زاهدان - بيمارستان علي ابن ابيطالب - مركز تحقيقات ايمينولوژي باليني , پويا، صالح الدين دانشگاه علوم پزشكي زاهدان - بيمارستان علي ابن ابيطالب - مركز تحقيقات ايمينولوژي باليني
چكيده فارسي :
ديابت از شايعترين بيماري هاي مزمن در دنياي امروز است كه مسبب ايجاد عوارض مختلف در بيماران است؛ طبيعت مزمن اين بيماري نياز به استفاده از رويكردهاي مختلف تبعيت از درمان در ابعاد رژيم غذايي، داروها و رفتارهاي مرتبط دارد. نظر به اهميت تعريف دقيقتر مفاهيم مرتبط با تبعيت از درمان در ديابت اين مطالعه با هدف شناسايي تعريف دقيق، ابعاد ، موانع و روشهاي بهبود تبعيت از درمان در بيماران مبتلا به ديابت انجام شده است.
تبعيت از درمان به صورت هرگونه تعهد به اجراي دستورات دارويي، اجراي رفتارهاي مورد انتظار سلامتي و سبك زندگي هست. مهمترين موانع تبعيت از درمان عبارتند از: عملكرد ضعيف تيم درمان، تنگناي اجتماعي و درماندگيهاي شخصي هستند. مهمترين راهكارها در افزايش تبعيت از درمان در بيماران مبتلا به ديابت عبارتند از: افزايش عملكرد و انگيزهي فرد در پايبندي به رژيم درماني از طريق كاهش موانع شامل ترس، رضايت، حمايت، هشدار عيني و بازخوردهاي نامناسب، افزايش دانش بيماران درباره بيماري، نتايح آزمايشات و اهميت كنترل به موقع عوارض آنها هستند. در پايان به نظر مي رسد با اينكه ابعاد مختلف تبعيت از درمان براي بيماران شناخته شده است اما مطالعات مختلف بررسي بيشتر علل عدم تبعيت درمان را توصيه مي كنند.
چكيده لاتين :
Introduction: Diabetes mellitus is currently one of the most common chronic diseases in
the world, which causes various complications. The chronic nature of this disease
requires the use of different approaches toward the improvement of adherence to
treatment in terms of diet, medications, and related behaviors. Considering the
importance of the precise definition of the concepts associated with treatment adherence
in diabetes, this study aimed to identify the exact definition, dimensions, barriers, and
methods facilitating the improvement of treatment compliance in patients with diabetes
mellitus. Treatment adherence is referred to the commitment to carry out drug
prescriptions and the implementation of expected health and lifestyle behaviors. The
most important barriers to treatment compliance include the weak performance of the
treatment team, social constraints, and personal helplessness. Furthermore, the most
important strategies to increase treatment adherence are the improvement of patients'
knowledge about the disease, test results, and importance of timely control of their
complications, as well as the enhancement of the patient's performance and motivation in
adherence to the regime treatment by reducing such barriers as fear, satisfaction, support,
objective warnings, and inappropriate feedback. Although different dimensions of
adherence to treatment are known for the patients, several studies have recommend
further investigation of the causes of treatment failure.
