بررسي اثر مهار كننده هاي حذف آنزيمي اندوكانابينوئيدها بر تشنج تونيك - كلونيك ناشي از PTZ

Investigating the effect of enzymatic elimination of endocannabinoids inhibitors on tonic- colonic seizure provoked by PTZ

سابقه و هدف: در سالهاي اخير تلاشهاي زيادي براي يافتن روشهاي درماني نوين و همچنين درمان بيماران صرع مقاوم به دارو انجام شده است. آنانداميدها (Anandamides; AEA) و دي-آرشيدونيل گليسرول (2-Arachidonoylglycerol; 2-AG) دو ليگاند اصلي و مهم سيستم اندوكانابينوئيدي هستند كه هر كدام طي مسيرها، آنزيمي مشخصي توليد و حذف مي شوند. با توجه به فراواني و اهميت اين دو ليگاند اندوكانابينويئيدي به نظر مي رسد مي توان با دستكاري فارماكولوژيك در اين مسيرهاي سطح اين دو ليگاند اصلي سيستم اندوكانابينوئيدي را در مغز تغيير داد. لذا اين مطالعه به منظور بررسي اثر مهاركننده هاي حذف آنزيمي اندوكانابينوئيدها بر تشنج تونيك- كلونيك ناشي از PTZ انجام شد. مواد و روش­ها: در اين مطالعه تجربي 35 سر موش صحرايي نر بالغ نژاد ويستار در 4 گروه آزمايشي بررسي شدند. تشنجات تونيك– كلونيك با يك تزريق (mg/Kg, i.p 80) ايجاد شدند. مهار حذف آنانداميدها با تزريق (urb: 1mg/kg, ly: 2/5mg/kg) و مهار تجزيه دي-آرشيدونيل گليسرول با تزريق(JJKK: 1 mg/kg, WWL: 5 mg/kg, i.p) محلول در DMSO حدود 15 دقيقه قبل از تزريق PTZ انجام شد. در گروه شاهد PTZ به همراه DMSO تزريق شد. زمان و طول مدت هريك از پنج مرحله رفتاري تشنج به مدت 30 دقيقه ثبت و بررسي شد. يافته­ ها: در گروه DMSO+PTZ تاخير زمان رسيدن به مراحل 4 و 5 به ترتيب 39±206 و 39±209 بود در حاليكه در گروه (JJKK+WWL+DMSO+PTZ) تاخير زمان رسيدن به مراحل 4 و 5 به ترتيب 159±630 و 360± 726 بود (p<0/05). همچنين درصد وقوع مرحله 5 تشنج و درصد مرگ ناشي از تشنج در گروه DMSO+PTZ 91% بود در حاليكه در گروه (JJKK+WWL+DMSO+PTZ) هر دو شاخص كاهش و به 50% رسيدند. نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه كاربرد همزمان JJKK و WWL كه مهارگرهاي حذف دي-آرشيدونيل گليسرول هستند سبب كاهش تشنج تونيك - كلونيك مي شود

BACKGROUND and OBJECTIVE: In recent years, numerous attempts were done to find new treatment methods for patients with drug-resistant epilepsy. Anandamide (Anandamides; AEA) and di-Arachidonoylglycerol (2-Arachidonoylglycerol; 2-AG) are two major ligands of endocannabinoid system can be produced or deleted by a certain enzymatic pathway. Given the frequency and significance of these endocannabinoid ligands, it seems that endocannabinoid system in the brain can be changed with pharmacologically manipulating in the pathway of these two main ligands. Therefore, the aim of this study was to evaluate the effect of enzymatic elimination of endocannabinoids inhibitors on tonic-clonic seizure caused by PTZ. METHODS: In this exprimental study 35 Adult male wistar rats were used in 4 groups. Tonic-colonic seizure was induced through single intra-peritoneal injection of PTZ (80 mg/Kg). Latency and duration of each five behavioral seizure stages were monitored for 30 minutes. To inhibit Anandamides elimination, URB and LY (URB: 1 mg/kg, LY: 2.5 mg/kg, i.p), to inhibit 2-2-Arachidonoylglycerol degradation WWL and JJKK (JJKK: 1 mg/kg, WWL: 5 mg/kg, i.p), were used, all dissolved in DMSO and injected 15 minutes before PTZ injection. In sham group, PTZ was injected after DMSO.Time and duration of all five behavioral stages of seizure were recorded for 30 minutes. FINDINGS: Delay to stages 4 and 5 in DMSO+PTZ group were 206+39 and 209+39, respectivly. While in JJKK+WWL+DMSO+PTZ group delay to stages 4 and 5 were 630+159 and 726+360, respectivly, which reveald significant increase (p<0.05). In addition, percentage of stage 5 incidence and mortality rate were 91% in DMSO+PTZ group, while both indexes were decreased to 50% in (JJKK+WWL+DMSO) group. CONCLUSION: Contemporary using both WWL and JJKK as inhibitors of 2-Arachidonoylglycerol elimination effectivly reduced tonic- clonic seizure.