اثربخشي آموزشي الگوي تدريس "طرح تدريس اعضاي تيم" بر ميزان آگاهي بهورزان در مورد ديابت

Effect of Team Member Teaching Design on Knowledge of Health Personnel about Diabetes

مقدمه و هدف: آموزش علوم بهداشتي زماني مي‌تواند موثر و با كيفيت باشد كه از شيوه تدريس و يادگيري مناسب و به روز استفاده‌شود. استفاده از روش‌هاي نوين و كارآمد آموزشي در تربيت بهورزان، آنان را براي ايفاي نقش آموزشي و اجرايي خود توانمند خواهد‌ نمود. هدف اين مطالعه تعيين اثربخشي آموزشي الگوي تدريس "طرح تدريس اعضاي تيم[1]" بر ميزان آگاهي بهورزان در مورد ديابت بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر نيمه‌تجربي در دو گروه آزمون و كنترل بود. جامعه مورد پژوهش بهورزان شاغل در خانه­هاي بهداشت شهرستان بيرجند بودند. نمونه مورد بررسي 24 نفر بودند كه به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. محتواي آموزشي ديابت در گروه آزمون بر اساس الگوي "طرح تدريس اعضاي تيم" و در گروه كنترل بر اساس روش رايج آموزشگاه بهورزي تدريس شد. براي جمع اوري اطلاعات از پرسشنامه‌ پژوهش‌گر ساخته بررسي مشخصات دموگرافيك و نيز از پرسشنامه‌هاي‌ پژوهش‌گر ساخته سنجش ميزان آگاهي از ديابت جهت پيش‌آزمون، پس ­آزمون و آزمون يادداري استفاده شد. سوالات مربوط به پيشگيري و مراقبت از بيماري ديابت بر پايه محتواي دفترچه " برنامه كشوري كنترل و مراقبت ديابت" تدوين گرديد. داده­هاي مطالعه پس از گردآوري به دقت وارد نرم افزار آماري SPSS (نسخه 20) شدند. تجزيه و تحليل آماري با استفاده از آزمون­هاي آماري پارامتري تي مستقل ، تي زوج شده و واريانس با مقادير تكراري در سطح معني‌داري 0/05 انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان‌داد كه ميانگين نمره آگاهي بهورزان گروه ­هاي كنترل و آزمون در مورد بيماري ديابت قبل از مداخله تفاوت معني‌داري وجود نداشت ( 0/668=P). اما بين ميانگين نمره آگاهي بهورزان گروه­هاي كنترل و آزمون در مورد بيماري ديابت بعد از مداخله تفاوت معني­داري وجود داشت به ‌طوري كه ميانگين آگاهي بهورزان در گروه آزمون افزايش داشت. نتيجه­ گيري: استفاده از الگوي تدريس TMTD نسبت به روش تدريس رايج در مورد ديابت مي‌تواند اثربخشي آموزشي بيشتري داشته‌باشد و در تدريس با اين روش ميزان ماندگاري مطالب در ذهن فراگيران بيشتر است.

Introduction: Health science education can be effective and of high quality in case it is delivered as up-to-date and appropriate training methods. Applying the novel and efficient teaching methods for the health personnel will improve their training and executional role. With this background in mind, this study aimed to determine the educational efficacy of Team Member Teaching Design (TMTD), as a teaching model, on the knowledge of health personnel about diabetes. Materials and Methods: This quasi-experimental study involving the two groups of test and control was performed on the health personnel of health houses in Birjand, South Khorasan, Iran. The 24 participants were selected using simple random sampling method. The experiment group received trainings regarding diabetes care based on the TMTD model and the individuals in control group were trained through the routine method of the health institute. The data collection tools included two researcher-made questionnaires for gathering the demographic data, as well as evaluating the knowledge of diabetes used for pre-test, post-test, and knowledge assessment. Items concerning diabetes prevention and care were developed according to the booklet of “National Program for Diabetes Control and Care”. All the obtained data were analyzed using SPSS version 20 by parametric tests of independent t-test, paired t-test, and repeated measures analysis of variance. For all the tests, P < 0.05 was considered as significant. Results: The findings of this study indicated that there was no significant difference between the two groups of control and intervention regarding the mean scores of (P=0.668). On the other hand, the mean scores of diabetes knowledge in the two groups of intervention (20.90±0.831) and control (15.66±2.42) were significantly different (P<0.001). Therefore, a significant improvement was observed in the mean scores of diabetes knowledge in health personnel participating in the test group. Conclusion: According to the results of present study, the TMTD model might be more efficient in enhancing the knowledge of health workers about diabetes, compared to the routine training method. Furthermore, the learners that received this training model could remember the contents better than the individuals of the control group.