تاثير هشت هفته تمرين تركيبي بر سطوح برخي فاكتورهاي قلبي -عروقي زنان ديابتي نوع دو غيرفعال

Effect of Eight Weeks of Concurrent Training on The Levels of Some Cardiovascular Factors in Inactive Women with Type II Diabetes

مقدمه و هدف: ديابت از شايع ترين بيماري­هاي ناشي از اختلالات متابوليك و يكي از مهم ترين مشكلات بهداشت عمومي و به عنوان يك عامل خطر براي بيماري­هاي قلبي عروقي است. هدف از اين مطالعه تعيين اثر هشت هفته تمرين تركيبي بر سطوح لپتين و β-اندروفين در زنان مبتلا به ديابت نوع دوم غيرفعال بود. مواد وروش­ها: 13 زن يائسه مبتلا به ديابت نوع دوم (سن: 5/72 ± 57/92 سال، درصد چربي: 3/55 ± 43/17) به عنوان گروه تمرين و 9 زنان يائسه مبتلا به ديابت نوع دوم به عنوان گروه شاهد (سن: 2/73 ± 55/14 سال، درصد چربي : 3/83 ± 41/31) در مطالعه شركت كردند. برنامه تمرين هوازي شامل 20 دقيقه فعاليت هوازي (با 60 تا 80 درصد حداكثر ضربان قلب) و برنامه قدرتي متشكل از چندين حركت براي اندام فوقاني و تحتاني (با شدت 55 تا 75 درصد از 1RM، 8 تا 12 تكرار). براي بررسي تغييرات درون گروه و بين دو گروه از آزمون اندازه هاي تكراري، استفاده شد. آزمون فرضيه با سطح معني داري (P <0/05) مورد آزمايش قرار گرفت. يافته ­ها: افزايش معني داري در سطوح لپتين، β-اندروفين ، Vo2max و قدرت همچنين كاهش قابل ملاحظه­اي در BMI و درصدچربي مشاهده شد بحث و نتيجه گيري: با توجه به كاهش معني­دار در BMI و درصدچربي، افزايش سطوح لپتين و β-اندروفين ناشي از تمرين تركيبي ممكن است منجر به كاهش خطر ابتلا به بيماري هاي قلبي عروقي در ديابت نوع دوم است.

Introduction: Diabetes is one the most common diseases caused by metabolic disorders and being a risk factor for cardiovascular diseases, it is one of the most important public health problems. The aim of this study was to determine the effect of eight weeks of concurrent (aerobic-resistance) training on beta-endorphin and leptin levels in inactive women with type II diabetes. Materials and Methods: We enrolled 13 postmenopausal women with type II diabetes (age: 57.92 ± 5.72 years and fat percentage: 43.17 ± 3.55) as the experimental group and nine postmenopausal women with type II diabetes as the control group (age: 55.14 ± 2.73 years, Fat percentage: 41.31 ± 3.38). The aerobic training program included 20 minutes of aerobic activity (by 60 to 80% of maximum heart rate) and the strength training program involved several upper and lower extremities (with an intensity of 55 to 75% of 1RM, 8 to 12 repetitions). To investigate the changes within and between groups repeated measures analysis of variance was used. P-value less than 0.05 was considered statistically significant. Results: A significant increase was found in β-endorphin and leptin levels, VO2max, and strength, while body mass index (BMI) and body fat percentage (BF%) had significantly decreased (P < 0.05). Conclusion: Considering that concurrent training induced a significant reduction in BMI and BF% and increased β-endorphin and leptin levels, it may decrease the risk of cardiovascular diseases in type II diabetes patients.